محمد سعید بهمنپور: اسماعیل امام حسین(ع) علی اکبر بود
محمد سعید بهمنپور در پنجمین شب از سلسله نشستهای خانه اندیشمندان علوم انسانی به مناسبت ایام شهادت سیدالشهدا (علیه السلام) به ایراد سخنرانی پرداخت.
به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، محمد سعید بهمن پور در ویژه برنامه ماه محرم در خانه اندیشمندان علوم انسانی با اشاره به اهمیت توسل گفت: موردی که همواره در اجتماع ما مورد شبهه قرار گرفته و در معنا و مفهوم آن ما و مردم دچار مشکل شدیم، موضوع توسل است. توسل نوعی شفاعت است. وقتی همه اینها با هم قاطی می شوند مورد گیج شدن گوینده، مستمع و مردم می شود. توسل وسیله حرکت به سمت پرودگار است. در سوره مائده آمده است ای کسانی که ایمان آورده اید از اینکه خداوند را فراموش کنید و مخالفت کنید پرهیز کنید و وسیله ای برای به سوی او رفتن بجویید. فرشتگان هم به دنبال وسیله ای هستند که به خداوند نزدیک شوند. نمی شود کسی بگوید من عاشق خدا هستم ولی کاری نمی کنم. باید کاری کنیم تا به خدا نزدیک شویم. در نهج البلاغه، امیرالمومنین درباره وسیله صحبت قراع دارند. بالاترین وسیله ایمان است. اصل وسیله ایمان است.
وی افزود: در جهان عده ای خداوند را بدون دین قبول دارند و می گویند دین های قدیمی به درد ما نمی خورد. برخی می خواهند بین خدا و رسولان خدا فاصله بیندازند که این مورد قبول نیست.
بهمن پور با اشاره به اهمیت جهاد در راه خدا گفت: قله اسلام و تسلیم شدن، جهاد در راه خدا است کاری که امام حسین (ع) کردند. جهاد امام کار معمولی نبود.
وی افزود: وسیله دیگری که باعث ارتباط ما می شود فطرت است.
وی با اشاره به اهمیت نماز بیان کرد: ما دین بدون نماز در هیچ دوره ای نداشتیم. از صد تا نماز شاید در دو مورد، ارتباط ما برقرار شود همین بس است. اگر نماز نخوانیم اصل ارتباط برقرار نمی شود.
بهمن پور بیان کرد: صله رحم باعث زیاد شدن مال و تاخیر انداختن اجل می شود. صله رحم فقط تلفن زدن نیست اصل صله رحم، کمک کردن به فامیل و خویشاوندان است که نیاز به کمک دارند. ممکن است خویشاوندی را سال ها نبینیم این قتل رحم نیست اما اگر به نیاز آنها توجه نکنیم، قتل رحم کردیم.
وی در ادامه افزود: برای هر انسانی در ابتدای تولد اجل تعیین شده است اما هر انسانی با آن اجل نمی میرد. امام سجاد (ع) می فرمایند انسان ها بیشتر از اینکه با اجلی که خداوند برای آنها تعیین کرده بمیرند با گناه خود می میرند. گاهی انسان ها بیشتر از اجلی که برای آنها مقرر شده عمر می کنند. چیزی که عمر را زیاد و تقدیر را عوض می کند اجلی است که نزد او نوشته شده است و او نمی داند این هم وسیله ای برای رسیدن به خداوند است. هرکار خیری که انسان انجام می دهد وسیله ای برای رسیدن به خداوند است. هر کمکی که می کنیم و هر قرآنی که می خوانیم وسیله ای برای رسیدن به خداوند است.
این روحانی برجسته تاکید کرد: فکر می کنیم بین خداوند و ما واسطه وجود دارد و باید همه چیز را از ائمه سوال کنیم. اهل سنت در این مورد با ما اختلاف نظر دارند آنها معتقد هستند خداوند واسطه نیاز ندارد همه باید مستقیم از خداوند سوال کنند. با خداوند کسی دیگری را نخوانید این آیه قرآن است. توسل معنای دقیقی دارد.
بهمن پور تاکید کرد که وسیله با واسطه اشتباه نشود. اینکه کنار حرم هستید همه چیز را از خداوند بخواهید اما چون تصور می کنیم امامان قدرت دارند به آنها متوسل می شویم. آن قبر وسیله ای برای تقرب به خداوند است.
وی با طرح یک سوال که آیا گریه وسیله تقرب به خداوند است، گفت: بله. هرچه انسان ها، بیشتر به خداوند نزدیک شوند خواسته های آنها زودتر اجابت می شود. اشک برای امام حسین (ع) وسیله ای برای نزدیک تر شدن به خداوند است.
بهمن پور با اشاره به حکومت معاویه اظهار کرد: حکومت معاویه ۲۰ سال طول کشید و مفاد صلح نامه هم نقض شد. در سال ۵۸ امام حسین (ع) به حج رفتند و شاید در همان سال دعای عرفه را خواندند. آنجا امام خواستند تا اصحاب پیغمبر و تابعین بیایند. حدود ۷۰۰ نفر آمدند و در خیمه امام جمع شدند، امام سخنرانی غرایی کردند و دلیل قیام خود را نیز بیان کردند. در این خطبه امام درباره مقام امام علی (ع) و اینکه معاویه چه کرده است سخنرانی کردند. امیر مدینه، امام حسین (ع) را فراخواندند تا بیعت کند امام می فرمایند چطور می توانم با یزید بیعت کنم.
بهمن پور با اشاره به ذبح اسماعیل بیان کرد: وقتی ابراهیم مامور ذبح اسماعیل شد و این کار را انجام داد یعنی هر دو تسلیم شدند. وقتی کارد بر گلوی اسماعیل قرار گرفت ندا آمد که بس است ما می خواستیم، تسلیم پذیری و آستانه انسان را در برابر خدا ببینیم. خداوند با ابراهیم آستانه تسلیم پذیری انسان را سنجید و ندا آمد من تو را امام قرار دادم. در ادامه ندا به پیغمبر آمد که از دین و ملت ابراهیم تبعیت کن.
وی با طرح این مسئله که، کار ابراهیم سخت بود یا اسماعیل، اظهار کرد: کار ابراهیم سخت تر بود زیرا باید شیره دل و فرزند خود را ذبح می کرد. داستان ابراهیم چندین بار برای امام حسین (ع) تکرار شد. کسی نمی تواند تصور کند که در یک روز همه عزیزان یک نفر شهید شوند. وقتی علی اصغر شهید می شود امام دست بر گلوی او می گذارند و خونش را به آسمان پرتاب می کنند و به خداوند می گویند، من در برابر تو تسلیم هستم. اسماعیل، امام حسین (ع) علی اکبر بود.