نشست "نقد و بررسی یادگاری نویافته منسوب به امام رضا(ع)" برگزار شد
نشست "نقد و بررسی یادگاری نویافته منسوب به امام رضا(ع)" روز شنبه ۱۱ شهریور در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "نقد و بررسی یادگاری نویافته منسوب به امام رضا(ع)" به همت گروه تاریخ و باستان شناسی خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز شنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۲ در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
عماد الدین شیخ الحکمایی: یادگارنویسی سنت جدیدی نیست
عماد الدین شیخ الحکمایی از باستان شناسان، ابراز داشت: یادگارنویسی سنت جدیدی به شمار نمی رود و از پیش اسلام یادگارنویسی وجود داشته است از جمله یادگارنویسی های تخت جمشید گواه این ادعا هستند.
وی افزود: در بحث قرائت این یادگار نوشته، متوجه شدم که منتقدین آشنایی چندانی با خط کوفی ندارند و هم چنین کسانی که بحث جعلی بودند را مطرح کرده اند، باید به آنان یادآور شد که در جعل باید فوایدی وجود داشته باشد و در جعل، افراد به دنبال منفعت هستند در حالی که در این یادگار نوشته، منفعتی برای صاحب این یادگار به دنبال ندارد.
او ادامه داد: درست است که علی بن موسی اسم پر‌بسامدی به شمار می رود اما با توجه به تاریخ آن زمان و اینکه در آن زمان برخی افرادی که این اسم را داشتند شیعه نبوده اند، ما بیشتر به یقین نزدیک می شویم که این یادگار نوشته منسوب به حضرت رضا(ع) است.
احمد خامه یار: عموما یادگار‌نوشته ها را خود اشخاص می نوشتند
احمد خامه یار از باستان شناسان، اظهار داشت: ما تعداد زیادی سنگ نوشته در جزیرة العرب داریم که نشان دهنده سنت قوی یادگارنویسی در حجاز است و بعد از اسلام نیز، این سنت به صورت چشمگیری ادامه پیدا کرده است.
در ادامه، خامه یار با نمایش تصاویری از سنگ نوشته ها در حجاز که توسط اصحاب و تابعین نوشته شده بودند، اضافه کرد: باید به پیشینه این یارگار نوشته ها هم توجه کرد و نمونه هایی در ایران داریم که به خط افراد مشهور بوده است که گاهی اوقات نسب های خود را نوشته اند و این امتداد یک سنت حجازی و علوی بوده است و از این رو در شأنیت امام رضا هم هست که این یادگار نوشته را، خود نوشته باشد و همچنین باید اشاره کرد که در آن زمان عرف نبوده است که برای بزرگان دینی قدمگاه بسازند و از قرن شش به بعد این موضوع رواج یافت.
علی بهرامیان: مامون دستور داده بود که امام رضا(ع) را مخفیانه به مرو بیاورند
علی بهرامیان از باستان شناسان، بیان داشت: من قصد دارم بحثم را بر سر مسیر حضرت رضا(ع) از مدینه تا مرو متمرکز کنم و البته باید بگویم که این یادگار‌نوشته ها نشان داد که تاریخ نگاری دوره اسلامی بی ریشه نیست.
وی افزود: در مآخذ موجود تصریح شده که امام از راه بصره به سمت مرو رفته اند و هم چنین در بعضی مآخذ آمده است که مأمون دستور داده است که حضرت را از طریق کوفه و قم به سمت مرو نیاورند و اگر ایشان از قم یا حوالی قم رد شده بود، باید در مآخذ تاریخی نمود بیشتری پیدا می کرد.
بهرامیان ادامه داد: از مآخذ تاریخی می توان استنباط کرد که به احتمال زیاد آوردن حضرت از مدینه مخفیانه بوده و در یک جو متزلزل سیاسی صورت گرفته است و مأمون داشت یک طرح نیمه مخفی را پیش می برد.
او ادامه داد: در هر صورت، این یادگار‌نوشته کشف بسیار مهمی است و باید این احتمال را هم بررسی کرد که آیا ممکن است این یادگار‌نوشته مربوط به مسجد جامع ساوه نباشد و از جای دیگری آمده باشد یا خیر؟