تصویرتصویرتصویر

نشست "گفتمان پژوهی در اندیشه معاصر ایران" برگزار شد

نشست "گفتمان پژوهی در اندیشه معاصر ایران" روز دوشنبه ۲۴ مهر در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

تصویر
به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "گفتمان پژوهی در اندیشه معاصر ایران" به همت گروه فلسفه خانه اندیشمندان علوم انسانی و با همکاری دانشگاه باقرالعلوم و شورای درسی متون و کتب علوم انسانی، روز دوشنبه ۲۴ مهر ۱۴۰۲ در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
رسول جعفریان: تمدن اسلامی برای جامعه شرقی، حکایتی نوستالژیک است
رسول جعفریان نویسنده کتاب "گفتمان تمدن اسلامی در ایران دوره پهلوی" ابراز داشت: این کتاب، مجموعه ای نزدیک به ۷۵۰ صفحه از ابتدای دوره رضاشاه تا سال ۱۳۵۷ است. ایده ای که در ذهن من شکل گرفته بود، این بود که اساسا بعد از گذشت چند سال از مشروطه، جامعه ایران یک تغییر اساسی کرده بود. از حوالی سال ۱۳۰۰ به بعد، نوشته ها رنگ تمدنی به خود گرفت. به تدریج در دوره پهلوی نوشته هایی درباره تمدن اسلامی شروع شد.
وی افزود: تمدن اسلامی برای جامعه شرقی حکایتی نوستالژیک است. تمدن اسلامی برای شرقی ها جنبه ایدئولوژیک پیدا می کند. تمدن اسلامی برای ما گفتمانی است که باید درس زندگی باشد. ما باید ثابت می کردیم که دین با علم و تمدن مخالف نیست. در این کتاب تلاش کردم که بگویم چطور گفتمان شکل گرفت و سعی کردم مواضع خود را دخیل نکنم. همچنین تاثیر این گفتمان بر انقلاب اسلامی بررسی شده است.

محسن الویری: نفس سخن گفتن از تمدن ارزشمند است
محسن الویری از اساتید دانشگاه، اظهار داشت: کتاب "گفتمان تمدن اسلامی در ایران دوره پهلوی" کار سترگی است و نفس سخن گفتن از تمدن ارزشمند است. از آرزوهای ما این بود که بررسی شود که مسئله تمدن چگونه مورد توجه اندیشمندان مسلمان قرار گرفت. این کتاب ظرفیت بالایی برای پژوهش های تمدنی دارد.
الویری در ادامه ملاحظاتی نسبت به کتاب ابراز کرد: غیر از ملاحظاتی مانند اغلاط تایپی و نداشتن نمایه و شماره نداشتن فصل ها، عدم وحدت تقویم هم به چشم می خورد. هم چنین در کتاب، نویسنده به وسعت تمدن تن داده است. نوع نگاه امام خمینی و اصحاب او در کتاب، نحیف و لاغر آمده است و افکار کسی مثل شهید بهشتی باید کامل می آمد.

علیرضا ملایی توانی: کتاب "گفتمان تمدن اسلامی در ایران دوره پهلوی" بیشتر گفتمان دینی است
علیرضا ملایی توانی از اساتید دانشگاه، بیان داشت: این اثری که خلق شده است، یک اثر میراثی است و بخش مهمی از میراث فکری و فرهنگی ایرانیان را معرفی می کند. ما را با مجموعه ای از آثار آشنا می کند که دسترسی به آنها آسان نبوده است و سعی شده است که ما با ده ها متفکر آشنا شویم. دسته بندی و گونه شناسی هایی از رهیافت تمدن صورت گرفته است که ارزش افزوده ای است بر این اثر میراثی.
وی افزود: در بحث ملاحظات، اساسا از مطالعات تمدنی، بحث انقلاب بیرون نمی آید و بحث انقلاب تحت گفتمان سیاسی صورت می گیرد که در این کتاب کمتر به آن پرداخته شده است. این کتاب، بیشتر گفتمان دینی است که عمده جهت گیری آن، بیشتر بحث های هویتی است تا بحث های تمدنی. ما سه دوره تمدنی داشته ایم که شامل تمدن باستانی، تمدن ایران دوره میانه و تمدن دوران نوین می شود که مورد آخر، از جنگ های ایران و روسیه شروع می شود و تا به حال ادامه دارد.

حبیب الله بابایی: کتاب "گفتمان تمدن اسلامی" افق های جدیدی برای پژوهش های جدید باز می کند
حبیب الله بابایی از اساتید دانشگاه ابراز داشت: این کتاب، نشان می دهد که نویسنده هنوز به یک استقرای نظری نرسیده است و به نظر می رسد افق های جدیدی در پژوهش های جدید را ایجاد می کند. در جاهایی که قلم نویسنده جوشیده است، نقاط عطف کتاب به حساب می آیند.
او ادامه داد: تلخیص ها و نقل قول ها در این کتاب، فراوان است. در چند جای کتاب هم، خلأ روش شناختی وجود دارد. داوری های احساسی در در بعضی از جاهای کتاب، مخاطب را درگیر می کند مانند جایی که در مورد سید قطب بحث شده است.

داریوش رحمانیان: رسول جعفریان، سیر با معنایی در زندگی علمی و پژوهشی خود داشته است
داریوش رحمانیان از اساتید دانشگاه، اظهار داشت: جعفریان، سیر با معنایی در زندگی علمی و پژوهشی خود داشته است. جعفریان جوان، دغدغه اش تاریخ تشیع بود، جعفریان دوره میانسالی دغدغه دوره صفوی و حواشی مربوط به آن دوره را داشت و جعفریان متاخر به دوره قاجاریه و معاصر پرداخته است. او در سال های اخیر، شیفتی به تاریخ علم و تمدن اسلامی داشته است.
او ادامه داد: پرسش مهمی که درباره انقلاب وجود دارد، این است که این انقلاب، چرا اسلامی رخ داد و از دل آن جمهوری اسلامی درآمد؟ در این کتاب نویسنده این پرسش را مورد واکاوی قرار داده است.

اخبار

اخبار صفحه نخست

نشست‌ها

تاریخ نگارش: ۱۴۰۲/۰۷/۲۵

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت و محتوای آن متعلق به خانه اندیشمندان علوم انسانی است.