آیین نکوداشت "دکتر شیوا دولت آبادی" برگزار شد
آیین نکوداشت "دکتر شیوا دولت آبادی" روز چهارشنبه ۱۰ آبان در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، آیین نکوداشت "دکتر شیوا دولت آبادی" به همت انجمن روانشناسی ایران و گروه روان شناسی خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز چهارشنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۲ در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
حسن عماری: در گروه روان شناسی خانه اندیشمندان علوم انسانی قدردان اساتید روان شناسی هستیم
حسن عماری مدیر گروه روان شناسی خانه اندیشمندان علوم انسانی، ضمن عرض خیر مقدم در سخنان کوتاهی ابراز داشت: از سال ۱۳۷۶ دانشجوی شیوا دولت آبادی بوده و هر ساله در کنار ایشان یاد گرفته ام و او همواره در خانه اندیشمندان، کمک حال ما بوده است و ما در این خانه قدردان اساتید روان شناسی همچون شیوا دولت آبادی هستیم. سعی ما بر این است در کنار برگزاری نشست های روانشناسی، همواره برنامه تجلیل از اساتید را نیز داشته باشیم.
حمید پورشریفی: شیوا دولت آبادی یک روانشناس ایستاده، دغدغه مند و پیگیر است
حمید پورشریفی رئیس انجمن روانشناسی ایران، اظهار داشت: زمانی که دوره هفتم انجمن روان شناسی به پایان رسید، به دنبال نفری علمی، اجرایی و خوشنام بودیم و ذهنمان به شیوا دولت آبادی رسید که البته ابتدا قبول نمی کرد اما با خواهش های فراوان بالاخره پذیرفت. در مورد این نکوداشت هم مدتها بود که می خواستیم برای او یک برنامه قدردانی تدارک ببینیم که هر بار با مخالفت او مواجه می شدیم اما بالاخره با ترفندهایی توانستیم رضایت او را جلب کنیم.
وی افزود: من دولت آبادی را یک روانشناس فرا استاندارد می دانم و او روانشناسی ایستاده، پیگیر و دغدغه مند است.
فاطمه قاسم زاده: شیوا دولت آبادی بسیار ماهرانه مشکلات را مطرح می کند
فاطمه قاسم زاده از اساتید دانشگاه و از دوستان شیوا دولت آبادی، بیان داشت: شیوا دولت آبادی در تاسیس انجمن حمایت از حقوق کودکان نقش بسیار مهمی داشت و اگر خصوصیت های او نبود، شاید این انجمن شکل نمی گرفت.
او ادامه داد: در انجمن روان شناسی نیز شاهد رفتارهای دولت آبادی بودم. او از مشکلات نمی گذشت و خیلی خوب و ماهرانه آن ها را بیان می کرد به طوری که کسی ناراحت نمی شد و البته همیشه دنبال راه حل ها هم بود. او هم چنین با گروه مشاورانی که برای کاهش مشکلات کودکان کار فعالیت می کردند، همکاری کرد و خیلی خوب راهنمایی می کرد.
محمود گلزاری: یکی از کسانی که توانسته روان شناسی را سرافراز بکند، شیوا دولت آبادی بوده است
محمود گلزاری از اساتید دانشگاه، ابراز داشت: یک روانشناس خوب باید چند ویژگی داشته باشد. مورد اول، در زمینه تدریس علمش به روز باشد و از قافله علم دنیا عقب نماند. مورد بعدی، در حوزه پژوهش با توجه به نیازهای جامعه خود، گره گشای مشکلات جامعه باشد. مورد دیگر، در حوزه فردی یاری رسان و گره گشا باشد. مورد بعدی، به مسائل جامعه حساس و کنشگر باشد و مورد آخر اینکه هم اخلاق حرفه ای و هم اخلاق فردی را رعایت کند. شیوا دولت آبادی تمام این ویژگی ها را در خود جای داده است.
او ادامه داد: یکی از کسانی که توانسته روان شناسی را سرافراز بکند، شیوا دولت آبادی بوده است. او را فردی نقش آفرین می دانم. هم چنین او فردی خردمند و اهل فرهنگ است و گوهر و نژاد اصیل دارد.
هوشنگ دولت آبادی: شیوا دولت آبادی با وجود سن کمتر، بزرگ خانواده ما است
هوشنگ دولت آبادی از اساتید دانشگاه و برادر شیوا دولت آبادی اظهار داشت: تولد شیوا نقطه عطفی برای فامیل ما بود و بهانه ای بود برای دوست داشتن. او به صورت کانون دوست داشتن در زندگی ما ماند. او بسیار محبت دید اما هرگز نازپرورده نشد و او از بابت محبت کردن بی قرار است. هرگز ندیدم که صدایش را بلند کند و هیچ وقت فرصت دعوا کردن به ما نداد. او آتشدان خانواده ما را گرم نگه داشته است.
او اضافه کرد: حسن عشایری همسر شیوا دولت آبادی را بسیار فرهیخته و عمیق می دانم و او کسی است که علم در او نفوذ کرده است و این دو نفر به صورت کامل در کنار یکدیگر به تکامل رسیده اند. شیوا، با وجود سن کمتر، بزرگ خانواده ما است و امیدوارم همه خواهری چون او داشته باشند.
علی اکبر اسمعیل پور: شیوا دولت آبادی یک روانشناس مردمی است
علی اکبر اسمعیل پور از اعضای انجمن حمایت از حقوق کودکان، ابراز داشت: در هیئت مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان همکار دولت آبادی بوده ام و شاهد احساس مسئولیت او برای نجات جان جوان ها بوده ام. مدارا و تحمل کار گروهی و دانش سرشار، از ویژگی های او است. او همواره در مناطق زلرله زده، خانه های کودک و... حضور پیدا کرده و این موارد از او یک روانشناس مردمی ساخته است.
او اضافه کرد: دولت آبادی در محله پر آسیب تردد می کند و از راه دور تحلیل گر آسیب ها نیست. او یک روان شناس اجتماعی بدون مطب و بدون کارت ویزیت است که در بین مردم حضور دارد.
احمد محیط: حضور چنین زن هایی به ما درس می دهد که چطور انسان باشیم
احمد محیط از اساتید دانشگاه، اظهار داشت: یکی از مهم ترین فعالیت های شیوا دولت آبادی، مشارکت و هدایت یک پژوهش بزرگ در مورد جنگ زدگانی بود که از مناطق مختلف به تهران آمده بودند. هم چنین در ترجمه چند کتاب که عمدتا مربوط به دانش های مغزی بودند، با دولت آبادی همکاری داشته ام.
وی افزود: ازدواج شیوا دولت آبادی و حسن عشایری، ازدواج بسیار مناسبی بود و این دو به معنای واقعی یکدیگر را کامل کردند. یک زمانی در هندوستان همایشی برگزار شده بود که هیچ کس نتوانسته بود به توانایی علمی دولت آبادی برسد. حضور چنین زن هایی به ما درس می دهد که چطور انسان باشیم.
شهرزاد اسفرجانی: اصالت شیوا دولت آبادی در خانه و کاشانه او موج می زند
شهرزاد اسفرجانی از دوستان شیوا دولت آبادی بیان داشت: شیوا دولت آبادی بانویی است که در یک دست دانش و علم و در دست دیگر، تجربه زندگی دارد. او شرایط سخت را آسان می کند و برای من همیشه یک الگوی تمام و کمال بوده است. او فروتن، مهربان، پذیرا و شنونده است و من از او همه چیز آموخته ام.
او ادامه داد: اصالت در خانه و کاشانه دولت آبادی موج می زند. نوشتن را مدیون او هستم. او برایم منشأ خلاقیت بود و خانه او منشأ تحول شخصی.
اسماعیل ناصری: شیوا دولت آبادی فرد بسیار سخاوتمند و نوع دوستی است
اسماعیل ناصری از دانشجویان سابق شیوا دولت آبادی، اظهار داشت: شیوا دولت آبادی فرد بسیار سخاوتمند و نوع دوستی است و در حوزه ارتباطات بین فردی، فرد بسیار شایسته ای است.
وی افزود: تعامل با دولت آبادی بسیار لذت بخش است. او فردی خوشرو و مهربان است که تا الان یک کلمه بی ربط از او نشنیده ام.
شیوا دولت آبادی: کارهای خود را با نگاه مسئول شروع کنیم و خود را رشد دهیم
شیوا دولت آبادی بعد از پایان سخنرانی ها، در طی سخنانی کوتاه ابراز داشت: برای من سخت بود که این برنامه نکوداشت را داشته باشم و فکر می کردم و می کنم که من شایسته این نکوداشت نبودم اما برایم جای خوشحالی بود که عزیزان را بعد از مدتها دیدم.
وی افزود: از همه سخنرانان برای تک تک واژگانشان تشکر می کنم و آرزو دارم این خانه اندیشمندان علوم انسانی پابرجا بماند. مسئله مهم این است که به تلاش های کوچک و بزرگ در این نکوداشت ها نگاه کنیم.
او ادامه داد: آدمی اول مسئولیتی در رابطه با خودش دارد و سپس در رابطه با خانواده. سپس باید شغل و نگاه اجتماعی داشته باشد و در حد توان مسئولیت بپذیرد. اگر از کنار یک مشکل اجتماعی راحت نگذریم و درباره آن فکر کنیم، ما را بزرگ می کند. کارهای خود را با نگاه مسئول شروع کنیم و خودمان را رشد بدهیم.