تصویرتصویرتصویر

نشست "چالش های حقوقی و قضایی در حفاظت از میراث فرهنگی از منظر برنامه هفتم توسعه" برگزار شد

نشست "چالش های حقوقی و قضایی در حفاظت از میراث فرهنگی از منظر برنامه هفتم توسعه" روز یکشنبه ۳ دی در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

تصویر
به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "چالش های حقوقی و قضایی در حفاظت از میراث فرهنگی از منظر برنامه هفتم توسعه" به همت انجمن حقوق شناسی و خانه اندیشمندان علوم انسانی و با مشارکت انجمن باستان شناسی ایران و موسسه فرهنگی هنری پیشین پژوه، روز یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲ در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. علیرضا غریب دوست دبیری این نشست را برعهده داشت. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

پنل اول

حکمت الله صالحی: ما میراث داران خوب میراث خود نبوده ایم
حکمت الله صالحی استاد باستان شناسی دانشگاه تهران، اظهار داشت: مواریث فرهنگی با ما نسبت تنگاتنگ دارند. راز آمیزترین تجربه ها در تاریخ وجود دارد. آن چه که سرزمین ها را معتبر می کند، رستاخیزهای عظیمی است که در میراث آنها اتفاق افتاده است. یکی از غنی ترین مباحث تاریخ و فرهنگی بشر در سرزمین ایران نهفته است. ایران سرزمین ساده و متعارف نیست بلکه سرزمینی پیچیده و تاریخی به لحاظ میراث فرهنگی است.
وی افزود: امروزه شکاف عمیقی بین ما و میراث گذشته اتفاق افتاده است. دو راه بیشتر پیش روی ما نیست. یا آثار خود را حفظ کنیم و یا اینکه باید آنها را در موزه های مدرن ببینیم. ما میراث داران خوب میراث خود نبوده ایم. ما داریم سرزمینی سوخته برای نسل های آینده به جا می گذاریم.

عباس مقدم: چگاسفلی الگویی از یک حافظه پیش از تاریخ در مملکت ما است
عباس مقدم از باستان شناسان، اظهار داشت: عنوان بحث من، ناکارآمدی در حفظ میراث فرهنگی است که نمونه موردی آن، چگاسفلی می باشد. به رغم این که قوانین زیادی داریم اما ناکارآمدی باز هم کار خود را می کند. چگاسفلی در جنوب غربی ایران و به فاصله اندکی از خلیج فارس قرار گرفته است و الگویی از یک حافظه پیش از تاریخ در مملکت ما است.
وی افزود: اولین بار در سال ۱۳۵۰ این محوطه شناسایی شد و در سال ۱۳۸۸ به ثبت ملی رسید. اما چالش هایی در این محوطه وجود داشته است از جمله چالش جابجایی روستا که با وجود اقدامات فراوان، به نتیجه مناسب نرسیده است. ناکارآمدی باعث شده است بر آن شرکت نفتی که در آن محوطه کار می کرده است، نظارت نشود. همه این ها برآمده از ناکارآمدی مدیران است.

جواد حسین زاده ساداتی: ایران را در جهان به خاطر تاریخش می شناسند
جواد حسین زاده ساداتی مدیر پایگاه سیلک کاشان، ابراز داشت: مهم ترین نکته ای که در پایگاه سیلک وجود دارد، بحث ساخت و ساز است. نه ساز و کار اجرا در دستگاه میراث فرهنگی مشخص است و نه مسئول آن. ما در حریم مشکل قانونی داریم اما در عرصه محوطه مشکل قانون نداریم و قانون حمایت می کند.
وی افزود: بعضی از مسئواین ما نمی دانند ایرانی بودن چه معنایی دارد. هم چنین باید گفت که کدام سلبریتی از میراث فرهنگی کشور حمایت کرده است؟ ایران را در جهان به خاطر تاریخش می شناسند.
او ادامه داد: قانونی نیست که حرایم ما را حفظ کند. باید برای حرایم قانون داشته باشیم. اکثر ادارات قسمت اجرای احکام دارند اما میراث فرهنگی قسمت اجرای احکام ندارد و حکم تا اجرا نشود، هیچ گونه بازدارندگی به همراه نخواهد داشت.

پنل دوم

امید غنمی: مشکل اصلی میراث فرهنگی در بحث حرایم است
امید غنمی مدیر کل اسبق حقوقی وزارت میراث فرهنگی، اظهار داشت: صرفا وجود قانون کار ما را حل نمی کند. در زمان آیت الله شاهرودی در مقام ریاست قوه قضاییه، دستوری گرفته شد که شعب مخصوص برای میراث فرهنگی داشته باشیم.
وی افزود: در مورد برنامه هفتم، در بحث تعیین حرایم، علاوه بر وزارت میراث فرهنگی، وزارت راه و شهرسازی را هم دخیل کرده اند. مشکل اصلی میراث فرهنگی در حرایم است.

محمداسماعیل اسمعیلی جلودار: فرهنگ در حاشیه برنامه هفتم است
محمداسماعیل اسمعیلی جلودار رییس انجمن باستان شناسی ایران، اظهار داشت: عنوان بحث من، نظری بر چالش های حقوقی حفاظت از عرصه و حریم سیراف در افق برنامه هفتم توسعه کشور است. سیراف مرز فرهنگی سیاسی ما است. فاجعه از آن جایی شروع می شود که سازمان منابع طبیعی کنار می کشد و اداره ثبت اسناد، سند تک برگی به مردم می دهد. در سال ۱۳۸۴ سیراف به شهر تبدیل می شود و مشکل ساخت و سازهای غیرمجاز در حرایم بلافصل پیش می آید.
وی افزود: کاستی بزرگ برنامه هفتم در حوزه میراث فرهنگی این است که وظیفه ذاتی یک سازمان را به سازمان دیگر منتقل می کند. فرهنگ در حاشیه این برنامه قرار گرفته است. از طرف انجمن باستان شناسی، دو نامه به شورای نگهبان و مجلس فرستادیم و دغدغه هایمان را اعلام کردیم.



اخبار

اخبار صفحه نخست

تاریخ نگارش: ۱۴۰۲/۱۰/۰۴

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت و محتوای آن متعلق به خانه اندیشمندان علوم انسانی است.