به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "گپ و گفتی با دکتر مصطفی طالشی" به همت گروه جغرافیای خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز دوشنبه ۴ دی ۱۴۰۲ در سالن خیام خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

مصطفی طالشی: دانش جغرافیا علمی است که می تواند انسان را به توسعه برساند

مصطفی طالشی از اساتید جغرافیا، اظهار داشت: دوره دبستان را در دبیرستان کمال الملک با وجود معلمینی که با زبانی شیوا آموزش می دادند، سپری کردم. دوره راهنمایی را در مدرسه مجلسی و دوره دبیرستان را در مدرسه داورپناه گذراندم. در دبیرستان بود که یاد گرفتیم چگونه کارهای اجتماعی تعاونی انجام بدهیم. در سال دوم دبیرستان معلمی به اسم آقای قدس که تحصیل کرده جغرافیا بود داشتیم و علاقه شدیدی به جغرافیا داشت و از همان جا بود که من علاقه ای به رشته جغرافیا پیدا کردم.

وی افزود: در سال ۱۳۶۲ که اولین کنکور بعد از انقلاب فرهنگی بود، در کنکور شرکت کردم و در انتخاب رشته، اولین اولویت را دانشگاه فردوسی مشهد گذاشتم و آن را هم قبول شدم. در آن زمان مدیر گروه جغرافیای دانشگاه فردوسی، محمدحسین پاپلی یزدی بود. مکتب جغرافیایی فرانسه در دانشگاه فردوسی وجود داشت. دانشگاه فردوسی چند تجربه ارزنده برای من داشت. در آن دوره از اساتید بسیار قوی از بیرون از دانشگاه استفاده می شد که می خواستند فضای مهارتی دانشجویان را ارتقا دهند. هم چنین بخشی از دروس کارشناسی را به ناحیه شناسی اختصاص داده بودند و این خودش یک نوع کارآفرینی بود. یکی از حسن های بزرگ آن دوره، ارتباط صمیمانه استاد و دانشجو بود. ما هم مطالب درسی یاد می گرفتیم و هم درس زندگی.

او ادامه داد: برای دوره ارشد، وارد دانشگاه تهران شدم. دانشگاه تهران فضای بسیار خوبی بود که ادامه کارهای آموزسی را در فضای دیگری تجربه کنم. در آن جا کم کم با مکتب آلمان هم آشنا شدم. بعد از ارشد، برای گذراندن طرح سربازی وارد دانشگاه پیام نور شدم و گروه جغرافیای فریمان را راه اندازی کردیم. در آن جا از اساتید مشهد استفاده می کردیم. سال ۱۳۷۶ برای مقطع دکتری در دانشگاه شهید بهشتی پذیرفته شدم و سال ۱۳۸۳ دکتری را تمام کرده و کارهای آموزشی و پژوهشی را در پیام نور پی گرفتم. این دوره، اوج گروه جغرافیای پیام نور بود. دوره ای بود که نوعی قطب بندی علمی هم اتفاق افتاده بود. هم چنین این دوره، دوره طلایی فعالیت خودم بود. بین سال های ۸۸ تا ۹۲ دوره ای خاص برای دانشگاه بود که دچار تحولات عمیقی شد. در آن موقع تصمیم گرفته بودند که به فاصله هر ۳۰-۲۰ کیلومتر یک دانشگاه پیام نور احداث کنند. آخرین تجربه من به مهر ۱۴۰۲ برمی گردد که در دانشگاه پیام نور اتفاق افتاد و به نوعی به اجبار من را بازنشسته کردند.

طالشی در پایان گفت: اگر به گذشته برگردم، دوباره رشته جغرافیا را انتخاب می کنم. جغرافیا یک معرفت فوق العاده همه جانبه برای کشف سوالات است. دانش جغرافیا علمی است که می تواند انسان را به توسعه برساند. دانش جغرافیا معرفتی است که می تواند به حل مشکلات بشری کمک کند.