نشست "تحولات معاصر در علم آموزش و پرورش تطبیقی" برگزار شد
نشست "تحولات معاصر در علم آموزش و پرورش تطبیقی" روز شنبه ۷ بهمن در سالن خیام خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "تحولات معاصر در علم آموزش و پرورش تطبیقی" به همت گروه علوم تربیتی خانه اندیشمندان علوم انسانی و با همکاری انجمن آموزش و پرورش تطبیقی ایران، روز شنبه ۷ بهمن ۱۴۰۲ در سالن خیام خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. عباس معدن دار دبیری این نشست را برعهده داشت. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.
بهرام محسن پور: مقداری غبار فراموشی چهره علم آموزش و پرورش تطبیقی را پوشانده است
بهرام محسن پور از اساتید دانشگاه، اظهار داشت: عنوان بحث من، سیر تحولات آموزش و پرورش تطبیقی در ایران است که در چند محور بیان خواهم کرد. در بحث توصیف نظام های آموزشی، باید کسانی را که به عنوان دانشجو به خارج از کشور رفتند، پیشگاه آموزش و پرورش تطبیقی نامید. کتاب سفرنامه میرزا صالح، تیزبینانه به مراکز آموزشی نگاه کرده است. کتاب مرحوم عیسی صدیق اعلم، نخستین کتابی است که در توصیف نظام آموزشی اروپا نوشته شده است. نشریاتی در این زمینه فعال بوده اند از جمله نشریه تربیت و مجله تعلیم و تربیت.
وی افزود: در بحث الگوگیری از نظام های آموزشی، کسانی مانند میرزا حسن رشدیه پیشگام بوده اند. قبل از او، چیزی به نام سطوح آموزشی مرسوم نبوده است. ما در حوزه آموزش عالی هم به فراوانی الگوگیری کرده ایم. ایجاد رشته آموزش و پرورش تطبیقی مرهون تلاش های سید احمد آقازاده است که توانست در دانشگاه علامه طباطبایی، رشته آموزش و پرورش تطبیقی ایجاد بکند. در بحث مصادیقی از مطالعات تطبیقی در حوزه آموزش عالی، باید گفت که ما معیارهای رتبه بندی دانشگاه ها را از غربی ها گرفته ایم.
او ادامه داد: مقداری غبار فراموشی چهره علم آموزش و پرورش تطبیقی را پوشانده است و امیدواریم با برگزاری چنین نشست هایی از چهره این رشته غبار روبی شود و به عنوان یک رشته کارآمد و کاربردی مورد توجه قرار گیرد.
گلنار مهران: در ایران و در مبانی نظری آموزش و پرورش تطبیقی افراط و تفریط در نگاه به غرب به عنوان الگو یا دشمن وجود دارد
گلنار مهران از اساتید دانشگاه بیان داشت: در بحث موضوع و هدف آموزش و پرورش تطبیقی، پژوهشگران تطبیقی کشورهای پیشرفته، تحلیل، تبیین و حل مشکلات نظام های آموزشی کشورهای جهان سوم را در چارچوب مدرنیته انجام داده اند. نسل جدید پژوهشگران غربی، تحت تاثیر نظریاتی چون پسامدرنیسم قرار گرفته اند. در کشورهای در حال توسعه، نگاه به بیرون و به کشورهای پیشرفته بوده است. یک نگاه کاربردی و وارداتی در کشورهای در حال توسعه وجود داشته است. البته در سال های اخیر، کشورهای در حال توسعه نگاه به درون پیدا کرده اند.
وی افزود: در بحث روش آموزش و پرورش تطبیقی، در کشورهای پیشرفته اغلب از روش های تاریخی، فلسفی و روش های رایج در علوم اجتماعی استفاده می شود. پنج مرحله در پژوهش تطبیقی وجود دارد که عبارتند از مفهوم سازی، توجه به بافت در نظام آموزشی مورد بررسی، جداسازی شباهت و تفاوت ها، تبیین چرایی و چگونگی شباهت ها و تفاوت ها و کاربرد یافته ها.
او ادامه داد: در بحث مبانی نظری آموزش و پرورش تطبیقی، از دهه ۱۹۴۰ عمدتا برپایه نظریه مدرنیته استوار بوده است و دنیا را به دو گروه شرق عقب افتاده و غرب پیشرفته تقسیم کرده اند. منتقدان غربی نظریه مدرنیته، نظریه استعمارزدایی را مطرح می کنند که هژمونی نگاه اروپا محور بر نظام آموزشی کشورهای در حال توسعه را زیر سوال می برد. از دیگر نظریه ها، نظریه سیستم جهانی و حاشیه مرکز است. در ایران، در بحث موضوع، نگاه به بیرون(معطوف به کشورهای پیشرفته) وجود دارد. در روش، استفاده از روش تطبیقی وجود دارد و کمتر از روش های تاریخی و فلسفی استفاده می شود. در مبانی نظری، افراط و تفریط در نگاه به غرب به عنوان الگو یا دشمن وجود دارد.