آیین نکوداشت "استاد علی صالحی" و رونمایی از کتاب "لولی وش واژه ها" برگزار شد
آیین نکوداشت "استاد علی صالحی" و رونمایی از کتاب "لولی وش واژه ها" روز جمعه ۲۷ بهمن در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، آیین نکوداشت "استاد علی صالحی" و رونمایی از کتاب "لولی وش واژه ها" به همت نشر چشمه و با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز جمعه ۲۷ بهمن ۱۴۰۲ در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. در ادامه خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.
رسول رخشا: سید علی صالحی شاعری باهوش، مغرور، آرام و پُر کار است
رسول رخشا نویسنده و شاعر، اظهار داشت: امروز گردهم آمده ایم که به ستایش شاعری بپردازیم که خود ستایشگر بی بدیل واژه، کلمه و شعر است. سید علی صالحی در تمام این سال ها بی خواب شعر فارسی بوده و نخوابیده است. وی متولد ایذه خوزستان است. ۵۰ سال از ۶۸ سال عمرش را با شعر و ادبیات فارسی گذرانده است. از اولین شعرهایش در مسجد سلیمان نیم قرن می گذرد. در تمام این سال ها او نوشته است. گرچه که علاوه بر شعر، رمان و نقد هم نوشته است اما ما او را با شعرهایش به یاد می آوریم.
وی افزود: سید علی صالحی شاعری باهوش، مغرور، آرام و پُر کار است. وی زندگی اش چنان با شعر تنیده شده است که جدا کردنشان محال به نظر می رسد. او شاعری حرفه ای و تمام وقت است. صالحی همواره و همیشه ردای شاعری را بر دوش خود حمل می کند. او در سال ۵۶ جایزه شعر فروغ را گرفت. بعدها او تئوریسین شعر گفتار شد. شعر صالحی در خود یک موسیقی محزون و روان را در خود جای داده است. در شعر او فیزیک و متافیزیک توأمان وجود دارد. امید، اعتراض، اندوه و انتقاد اجتماعی در لایه های شعرش انکارناپذیر است.
حافظ موسوی: سید علی صالحی، عضو ثابت قدم کانون نویسندگان ایران است
حافظ موسوی از شاعران کشور، ابراز داشت: امروز در خانه اندیشمندان علوم انسانی گرد هم آمدیم که شاعری را بزرگ بداریم. این جا خانه کسانی است که به انسان می اندیشند و شاعر کسی است که به طبیعی ترین و زلال ترین زبان انسان یعنی شعر سخن می گوید. شعر بیان عواطف انسان است. سید علی صالحی ۵۰ سال از عمرش را به پای شعر ریخته و سرنوشتش با شعر و کلمه گره خورده است. او در زمینه شعر در کنار افرادی مانند شمس لنگرودی، از شاخص ترین شاعران دهه ۶۰ بودند.
وی افزود: سرآغاز مهم ترین شعرهای صالحی در دهه ۷۰ است. او در میان هیاهوی دهه ۷۰ به نوعی از شعر رسید که از حیث زبان شاعرانه و فرم، مختص خود او است. زبان شعر صالحی عینا همان زبان گفتار روزمره نیست. تفاوت او با دیگران در این است که وی با برجسته کردن بخش هایی از ظرفیت زبان گفتار و آمیختن آن با زبان ادبی، یک سبک شخصی برای خود درست کرده است. صالحی با انتشار حدود ۵۰ کتاب شعر، سهمی ارزنده در روشن نگه داشتن چراغ شعر فارسی داشته است. امید، یکی از واژه های پر بسامد شعر او است. هم چنین صالحی عضو ثابت قدم کانون نویسندگان ایران است.
گروس عبدالملکیان: شاعر چیزی را پیدا می کند که پنهان شده است
گروس عبدالملکیان از شاعران کشور، بیان داشت: باعث شادمانی و افتخار من است که در مراسم نکوداشت سید علی صالحی نقش کوچکی داشته باشم. ابتدا با این سوال شروع می کنم که کار شاعر در این جهان چیست؟ شاعر چیزی را پیدا می کند که پنهان شده است. صالحی در این سال ها هم در مقولات ازلی ابدی و هم مقولات تاریخی اجتماعی، مسائلی را در شعرش پیدا کرده و هم چنین به شکل عمیقی آن ها را پنهان کرده است.
وی افزود: شاعران بزرگ، جهان می سازند و شاعران کوچک تر در جهان آن ها زندگی می کنند. صالحی در جهان نیما زندگی کرده است اما اندک اندک از آن جهان رخت بربسته و جهان خودش را ساخته است. شاعری دو استعداد می خواهد. یکی، استعداد بیان خویشتن و دیگری، استعداد با همزاد پنداری جهان خود را بسط دادن. صالحی به روشنی این استعداد بزرگ را نمایش داده است. برخی شاعران منظره و برخی دیگر پنجره می سازند اما شعر صالحی برای من در اوایل جوانی، نه منظره بودند و نه پنجره، بلکه برایم هوا بودند.
سید علی صالحی: شعر، صاحب معجزه بسیج کردن است
سید علی صالحی در آیین نکوداشت خود ضمن خواندن برخی از اشعارش، اظهار داشت: از انتشارات معتبر چشمه و خانه اندیشمندان علوم انسانی تشکر می کنم. من سخنران و خطیب نیستم و فقط شاعرم و دست تک تک افرادی را که به این مراسم آمده اند، می بوسم. این حضور نشان می دهد که کلمه چقدر معجزه در آن است. شعر، صاحب معجزه بسیج کردن است. در تمام طول تاریخ، پشتوانه درجه یک این سرزمین، شاعران بوده اند.
در پایان مراسم، از کتاب "لولی وش واژه ها" رونمایی شد.