سومین شب شعر سیمرغ برگزار شد
سومین شب شعر سیمرغ، روز چهارشنبه ۲ اسفند در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، سومین شب شعر سیمرغ، به همت گروه زبان و ادبیات فارسی خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.خلاصه ای از گزارش این مراسم در ادامه می آید.
هنگامه آشوری: تهاجم ها نتوانستند خدشه ای به فرهنگ این سرزمین وارد کنند
هنگامه آشوری از اساتید دانشگاه، ابراز داشت: ایران سرزمین پهناوری است که گروه های اجتماعی مختلفی را در خود جای داده است. ما به درستی نمی دانیم نوروز امسال، چندمین مهمانی این سرزمین است. از زمانی که قوم آریایی به این سرزمین مهاجرت کرده اند تا به حال این فرهنگ ایرانی تداوم پیدا کرده است. فردوسی همواره فرهنگ را برتر از نژاد انگاشته است.
وی افزود: فرهنگ ایران با تهاجم های بسیاری روبرو شد از جمله دو تهاجم مغول و عرب. اما هیچ کدام از تهاجم ها نتوانستند خدشه ای به فرهنگ این سرزمین وارد کنند. نوروز از میان بی شمار جشن های ما تا به اکنون رسیده است و چه باج و خراج هایی داده شده تا نوروز حفظ شود. در تمام سال ها و در زمان سوگواری ها و عزاداری ها، هنگامی که نوروز می آمد، مردم با دلی عزادار به هم جمله جادویی "صد سال به این سال ها" را می گفتند. در این دوران معاصر هم این عبارت کهن را به کار می بریم. اینک نیز مام میهن در آستانه سال نو، شاد و امیدوار است.
محمدرضا حائری: معماری و نوروز، تقریبا همزاد همدیگرند
محمدرضا حائری دانش آموخته معماری، بیان داشت: معماری فضا را به کیفیت تبدیل می کند. نوروز و معماری وقتی با هم هم نشین می شوند، بیشتر اوقات ما به یاد جمشید و تخت جمشید می افتیم و داستان جمشید را هم فردوسی گفته است. معماری و نوروز، تقریبا همزاد همدیگرند.
وی افزود:متاسفانه در هیچ جای دنیا مثل ایران، معماری تهی از کیفیت نشده است. همه شعرهایی که گفته شد، معماری دارند. معماری بخشی از شعور و وجدان جامعه است. با نوروز، معماری ما سال ها به جلو آمده است. الان ساختمان ها به یک قوطی و قفس تبدیل شده اند. معماری، پیوند دهنده طبیعت و مردم است.
امیرحسین ماحوزی: مولانا در پی بهار جاودانه است
امیرحسین ماحوزی از اساتید دانشگاه، ابراز داشت: می خواهم نگاه مولانا در دیوان شمس به مفهوم بهار را مورد بحث قرار دهم. در بسیاری از موارد، دگرگونی فصل ها بر شاعران تاثیرگذار است. بهار، همواره یادآور فرصت های کوتاهی است که برای شادی داریم و باید غنیمت شمرده شود. مولانا در پی بهار جاودانه است که مهم ترین ویژگی آن، زندگی بخشی به جهان است.
وی افزود: از نظر مولانا بهار، پیران را جوان می کند، باغ سوخته را طرب می بخشد، خارها را به گل تبدیل می کند. او از بهار جان می گیرد. بهار برای او، فصل پر از حرکت و شور است. در بهار مولانا، میوه های غریب از دل خاک بیرون می آیند. بهار برای او لحظه حرکت و دگرگونی است. بهار، انسان ها را از حصار و زندان بیرون می آورد. او بهار را با رستاخیز مقایسه می کند. عشق، بهار واقعی مولانا است. او بر این باور است که هیچ خزانی در پی بهارش نمی آید.
شروین وکیلی: نوروز علامت یک چرخه است
شروین وکیلی از نویسندگان کشور، اظهار داشت: ما هنگامی که به ساختار اساطیری جوامع نگاه می کنیم، مسئله ای که همه دارند، مسئله غایت است. نیچه می گوید که بعضی ها به زندگی، آری و بعضی، نه می گویند. ما انتخاب می کنیم و بحث تقدیرگرایی مطرح نیست.
وی افزود: نوروز علامت یک چرخه است. علامت آخرالزمان است. نوروز، فقط زمان شروع شدن سال نو نیست بلکه به معنای یک گام به سمت آخرالزمان است. نوروز، یک آری است که ملموس بوده و چلوی چشم ما است.