به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "رونمایی از کتاب شکرستان و زهرستان" به همت پویش فکری توسعه، کتاب شرق و خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز چهارشنبه ۲۱ اسفند ۱۴۰۲ در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

حجت میرزایی: کتاب "شکرستان و زهرستان" معرفی دریچه ای تازه برای نگریستن به دنیا و زندگی است

حجت میرزایی از اساتید دانشگاه، ابراز داشت: کتاب "شکرستان و زهرستان" معرفی دریچه ای تازه برای نگریستن به دنیا و زندگی است. در شکرستان یا زهرستان؟ مسئله این است. شکرستان در هر سرزمینی با هر سطحی از توسعه قابل دسترس است.

وی افزود: نویسنده کتاب، در سیر تکاملی خویش نگاهی مینی مالیستی بر زندگی دارد و از کلان اندیشی و بلندپروازی پرهیز می کند. این نگاه البته در سال های گذشته توسط اندیشمندان دیگری هم پیگیری شده است. اندیشمندانی همچون مقصود فراستخواه نگاه نزدیکی به این دیدگاه داشته اند. من گواهی می دهم که عبدالحسین ساسان در جوانی خود چیزهایی را در خشت خام می دید که بسیاری از پیران آن روزگار در آیینه نمی دیدند.

عبدالحسین ساسان: باید سرمایه را به راه هایی هدایت کنیم که به عدالت بیشتر منتج شود

عبدالحسین ساسان نویسنده کتاب "شکرستان و زهرستان" اظهار داشت: بین دو جنگ جهانی دو اقتصاددان بزرگ ظاهر شدند، جان مینارد کینز و فردریش هایک. کینز معتقد بود که اگر اقتصاد آزاد بیمار شود، دولت باید مداخله کند اما هایک اعتقاد داشت که این سخن، نقض آزادی است و دخالت دولت، آزادی های فعالان اقتصادی را از بین می برد.

وی افزود: اقتصاددانان یک دارو بیشتر ندارند و ماده اصلی داروی اقتصاددانان، کلمه آزادی است. کینز نمی خواست آزادی را نفی کند، او فقط معتقد بود که اقتصاد آزاد هم بیمار می شود و آن وقت دولت بایستی نقش پزشک را ایفا کند. به نظر می رسد آن آزادی که هایک معتقد به آن بود، خوب جواب نمی دهد.

او ادامه داد: دانش های اجتماعی است که نور و برکت به زندگی ما داده است. آزمایشگاه اقتصاد و دانش های اجتماعی، تاریخ است. اگر نکته ای را توجه نکنیم اسیر می شویم و آن این که جهان ما جهان ثروت است. با ثروت نمی توان مبارزه کرد. تصمیم گیرندگان کشور باید تکلیف خودشان را با ثروت مشخص کنند. مبارزه با ثروت دیگر فایده ندارد. باید سرمایه را به راه هایی هدایت کنیم که به عدالت بیشتر منتج شود.

محسن رنانی: توسعه چیزی نیست جز هنر افزایش مهارت حل مسئله بدون خشونت

محسن رنانی از اساتید دانشگاه، بیان داشت: کتاب "شکرستان و زهرستان" نمونه یک کتاب تولید و خلق اندیشه کاملا بومی است. بخش اول و دوم کتاب، بخش هایی هستند که خلق شده اند. ما با یک نظریه کاملا بومی روبرو هستیم و بوی ایران و اندیشه ورزی ایرانی را استشمام می کنیم.

وی افزود: هنر نویسنده این کتاب این بوده است که به طور طبیعی واژگان بومی و فارسی را حتی برای توسعه به کار برده است. شکرستان و زهرستان واژه هایی هستند که از دل مثنوی بیرون آمده اند. توسعه چیزی نیست جز هنر افزایش مهارت حل مسئله بدون خشونت. از ویژگی های نویسنده کتاب آن است که توانایی واژه سازی بسیار بالایی دارد.

او ادامه داد: در جامعه ما متاسفانه فهم توسعه سخت شده است. این کتاب عطر اندیشه ایرانی است. جامعه ای می تواند توسعه پیدا کند که اندیشه های اندیشمندانش دم بکند و عطر پیدا کند. نظام علم ما زنده نیست که اطلاعات را تبدیل به علم بکند.