نشست "گپ و گفتی با دکتر حسین حاتمی نژاد" برگزار شد
نشست "گپ و گفتی با دکتر حسین حاتمی نژاد" روز دوشنبه ۳۱ اردیبهشت در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "گپ و گفتی با دکتر حسین حاتمی نژاد" به همت گروه جغرافیای خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز دوشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. سلمان انصاری زاده دبیری این نشست را برعهده داشت. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.
در ابتدای جلسه، زهرا حجازی زاده مدیر گروه جغرافیای خانه اندیشمندان علوم انسانی ابراز داشت: شهادت خادم الرضا(ع)، خادم راستین مردم ایران و همراهان جهادی وی را در آستانه تولد حضرت رضا(ع) تبریک و تسلیت عرض می کنم. از تمام کسانی که در خانه اندیشمندان علوم انسانی برای برپایی این همدلی ها و نشست ها زحمت می کشند سپاسگزاری می کنم.
حسین حاتمی نژاد: توسعه پایدار را معادل جغرافیا می دانم
حسین حاتمی نژاد از استادان دانشگاه، ابراز داشت: از این که من را قابل دانستید و دعوت کردید، سپاسگزارم. یکی از کارهایی که واقعا لازم است، مستند سازی است. باعث تاسف است که در کلاس درس هنگامی که نام استادان پیشکسوت جغرافیا را می گویم، دانشجویان با آن ها آشنایی ندارند.
وی افزود: من در فروردین ۱۳۳۵ در شهر مشهد متولد شدم. در دوره دبستان به مدرسه غفاری می رفتم. دبیرستان در زمان ما دو مقطع بود و من تحصیلم را در دبیرستان امیرکبیر گذراندم. بزرگ ترین افتخار تحصیلی من، قبولی در مدرسه تیزهوشان مشهد بود. معلم های ما استادان دانشگاه بودند. در دبیرستان رشته ریاضی را انتخاب کردم. قبل از انقلاب، رشته ریاضی مهم تر از تجربی بود. برای قبول شدن در دانشگاه حداقل باید یک کلاس کنکور را می رفتی اما من نتوانستم به این کلاس ها بروم. در دانشگاه، رشته جغرافیا را قبول شدم. اولین کلاس ما با سیروس سهامی بود.
او ادامه داد: هیچ کس در دنیا نمی تواند ادعا کند که جغرافی دان است، ما جغرافی خوان داریم. سیروس سهامی قلم توانایی داشت. او تحت تاثیر مکتب فرانسه بود. بعد از لیسانس، با رتبه یک ارشد، دانشگاه تهران قبول شدم. در آن جا از محضر استادانی چون فرج الله محمودی، پرویز کردوانی، و شاپور گودرزی نژاد بهره بردم. اساس فکر فلسفی عمدتا ریاضی است و من از ریاضی و جغرافیا خوب استفاده کردم. در مورد مکاتب مختلف، من تحت تاثیر سیروس سهامی بودم. حسین شکویی هم بسیار استاد خوبی بود. من گفته ام که او آن قدر در جغرافیا زحمت کشید که شاید تا ۳۰ سال دیگر ما جوانان نتوانیم به اندیشه این بزرگمرد اضافه کنیم. متاسفانه امروزه در دانشگاه های ما استادان به فکر جمع کردن امتیازات هستند.
حاتمی نژاد اضافه کرد: در دوران انقلاب فرهنگی، فکر می کردیم که دیگر دانشگاهها دایر نشود. از این رو مدتی به بازار آزاد رفتم و فروشنده ساعت شدم. من الان ۸۵ کتاب دارم که این برای ارتقاء خودم نبوده است بلکه برای خدمت به جغرافیا بوده است. این ها همگی عشق به جغرافیا را نشان می دهد.
وی در پایان، بیان کرد: من هرچه که دارم و هر جمله ای را که یاد گرفته ام، می دانم که از چه کسی گرفته ام. شاگرد هر کسی که بوده ام، حرف ها و جملاتش را به یاد دارم. با توجه به مطالبی که از استادانم از جمله پرویز کردوانی یاد گرفته ام، در جلسات دفاع به دانشجو مشکلات نگارشی را هم می گویم. من توسعه پایدار را معادل جغرافیا می دانم و روز به روز اهمیت جغرافیا بیشتر می شود.
تهیه: آرمان فیضی