دومین شب شعر کیمیا(همزمان با زادروز سهراب سپهری) برگزار شد
دومین شب شعر کیمیا(همزمان با زادروز سهراب سپهری)، روز شنبه ۱۴ مهر در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، دومین شب شعر کیمیا(همزمان با زادروز سهراب سپهری) به همت گروه زبان و ادبیات فارسی خانه اندیشمندان علوم انسانی و با همکاری انجمن سرو سایه فکن، روز شنبه ۱۴ مهر ۱۴۰۳ در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. سهیل محمودی اجرای این مراسم را برعهده داشت. خلاصه ای از گزارش این مراسم در ادامه می آید.
هنگامه آشوری استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه، اظهار داشت: سهراب همیشه مکانی برای مجادله بوده است. در همه ی دوره ها حرف و حدیث هایی درباره سهراب بوده است. در زمانی، نقاش بودن او را از شاعر بودنش جدا می کردند و نقاش بودنش را بیشتر برجسته می کردند. سهراب نظریه داشت و بسیار باپرنسیپ و محکم کارش را ادامه می داد.
وی افزود: شعرهای سهراب در بعد از انقلاب به رادیو و تلویزیون راه پیدا کرد. هنگامی که تفکرات ایدئولوژیک فروکش کرد، شهرهای سهراب به کتاب های درسی راه پیدا کرد. شعر او به بدنه جامعه سرایت پیدا کرد و این از بخت های او بود. سهراب از کنار جهان عبور می کند. او نه اهل مبارزه است و نه تفسیر هنرمندانه از وضع موجود دارد.
او ادامه داد: از اواخر دهه ۳۰ یک تفکر بازگشت به روستا شکل گرفت. اما تفکر سهراب، بازگشت به روستا نبوده است بلکه تفکر وی، وحدت طبیعت بوده است. در شعرهای سهراب هیچ جمع و فراخوان اجتماعی وجود ندارد. رمانتیسم به معنای واقعی در آثار سپهری وجود دارد. شعر او گرچه رو به گذشته دارد اما اصیل است و هنوز هم می تواند وجدان جمعی را غافلگیر کند.
در ادامه بهرام پروین گنابادی مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی خانه اندیشمندان علوم انسانی، ابراز داشت: شعر سهراب، یک شعر زندگی نامه ای کم نظیر است. سپهری برخلاف آن چه که شایع است، در قم به دنیا آمده است و بعدا به کاشان و خانه پدری بر می گردد و در آن جا فداکاری مادر را در شعرهایش می بیند.
وی افزود: سپهری در سال ۱۳۲۷ اولین دفترش را منتشر می کند اما آن کتاب به قول خودش شکست بدی بوده است و در سال های بعدی بیشتر به عنوان نقاش شناخته می شود. او نقاش خیلی مطرحی بود و حتی تابلوهایش به کاخ سفید راه پیدا کرد و مشهور بود اما هیچ وقت از این شهرت بهره ای نبرد. انزوا را در نقاشی های او می توان دید.
در این شب شعر، عبدالجبار کاکایی، اسماعیل امینی، علی میرافضلی(پیام تصویری)، لیلا کردبچه، وحید عیدگاه، نسیم شهرابی و مهرداد نصرتی به اجرای شعرخوانی پرداختند.