نشست "سیر تحول خانواده ایرانی" برگزار شد
نشست "سیر تحول خانواده ایرانی" روز چهارشنبه ۱۸ مهر در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "سیر تحول خانواده ایرانی" به همت انجمن جامعه شناسی ایران و با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز چهارشنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۳ در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار می شود. فاطمه موسوی ویایه دبیری این نشست را برعهده داشت. خلاصه ای از گرارش این نشست در ادامه می آید.
تقی آزاد ارمکی، استاد دانشگاه و جامعه شناس، اظهار داشت: عنوان بحث من، منزلگاه خانواده است. اعتقاد دارم که ما چیزی به نام خانواده ایرانی داریم. نظام اجتماعی ایران مبتنی بر سه پایه تاریخی یعنی دین، خانواده و دولت استوار بوده است. معتقدم که نهاد خانواده، نهاد مقدم است. ارزش های دینی در خانواده متولد می شود.
وی افزود: نظام سیاسی مکانیسم هایی درست کرده است برای استعمار خانواده. خانواده پدیده ای می شود برای استعمارگری به به نام نظام سیاسی. در دوره معاصر ما جامعه ایرانی از کالبد تاریخی خودش خروج می کند. اتفاقی به نام ظهور جامعه مدنی معاصر روی داده است. این جامعه مدنی معاصر در کنار سه نهاد قبلی قرار می گیرد. در بحث پدیده طلاق، به نظر می آید چیز عجیبی رخ داده است زیرا با وجود آن که دردآور است اما به نظر می رسد لذت بخش شده است. امروز زنان بیشتر از مردان داوطلب طلاق هستند. خانواده ایرانی در مسیر تغییرات مستمر با مجموعه ای از تنش ها و نابرابری ها مواجه شده است، یعنی تغییر می کند اما جانکاه تغییر می کند. ما داریم از یک خانواده سنتی به سمت یک خانواده مدرن پیش می رویم.
در ادامه عبدالوهاب شهلی بر جامعه شناس و پژوهشگر مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ابراز داشت: می خواهم به تحولات خانواده ایرانی از منظر تحولات مسکن اشاره کنم. ما اگر دنبال فهم تحولات خانواده ایرانی باشیم، بدون فهم تحولات مسکن نمی توانیم به چشم انداز درستی برسیم.
وی افزود: در حال حاضر دسترسی به خانه برای بعضی دهک ها به بالای صد سال رسیده است و ما در این فضا صحبت از جوانی جمعیت می کنیم بدون این که تلاش کنیم از مسکن سوداگری زدایی کنیم. بر اساس گزارش مرکز آمار ۲۶ درصد جوانان کشور نه درس می خوانند و نه نبال شغل هستند. یعنی خانواده متوسط ایرانی امکان بازتولید خود را ندارد.
او ادامه داد: در دوره ای که بحث از آزادسازی زمین شد، قرار شد که زمین ها را به انبوه سازان بدهند که آپارتمان بسازند. سیاست های سوداگری تحت عنوان آزادسازی، دسترسی به مسکن را سخت تر کرده است. مشکل اصلی، توزیع مسکن در ایران است. هیچ گونه قوانین حمایتی برای تولید مسکن استیجاری وجود ندارد.