به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "آشنایی با کتاب ابر تهدیدها" به همت نشر دکسا و با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز سه شنبه ۴ دی ۱۴۰۳ در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. میلاد حسینیان دبیری این نشست را برعهده داشت. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

فرهاد نیلی، از اقتصاددانان اظهار داشت: از نشر دکسا برای انتشار این کتاب تشکر می کنم. هم چنین از مترجم محترم سپاسگزاری می کنم که ترجمه سلیس، روان و دقیقی انجام داده است. این کتاب می تواند بخش بخش نیز خوانده شود چون فصل ها از هم دیگر مجزا هستند.

وی افزود: روبینی(نویسنده کتاب) کسی است که از سال ۲۰۰۸ به بعد کسی نتوانست او را فراموش کند و خودش را تحمیل کرد. او از دانش گذشت و به بینش رسید. آدم هایی مثل روبینی هشدار می دهند. او در کتاب از ده بحران نام می برد که جهان را در معرض تخریب قرار می دهند. کار اقتصاددان این است که علت را دربیاورد. سبک آینده نگری روبینی خیلی سبک اصیلی است. حداقل از منظر دردشناسی، این کتاب قابل تأمل و مطالعه است.

در ادامه رحمن قهرمان پور، استاد علوم سیاسی، ابراز داشت: یکی از مسائلی که باعث شد سوریه به چنین وضعی بیفتد، فقدان جامعه مدنی بود. سیاست برایند نیروها است نه خواست ها و آرزوها.

وی افزود: از مترجم کتاب تشکر می کنم که ترجمه دقیقی انجام داده است. جهان آینده، جهانی است که تکنولوژی آن، تکنولوژی هوش مصنوعی است. روبینی گفته است شاید فناوری بتواند ما را نجات دهد. شاید چیزی که در آینده ما را هوشیار کند، همین هشدارهای نویسندگانی چون روبینی است. اما یکی از ضعف های بارز این کتاب، زاویه دید غربی آن است. کشور ما هم با تهدیدهایی که روبینی می گوید درگیر است و ما هم جدای از ماجرا نیستیم و خطر از آن چیزی که فکر می کنیم، نزدیک تر است. این کتاب، یک کتاب واقع بین است.

در ادامه محسن رنانی، استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان طی یک پیام ویدیویی، اظهار داشت: تشکر و سپاس خود را تقدیم نشر دکسا و مترجم محترم این کتاب می کنم. مخاطب این کتاب عمدتا سیاستگذاران و دولتمردان هستند. خواندن این کتاب نگرانی هایی در مورد آینده ایجاد می کند.

وی افزود: سوال این است که در جهانی که آکنده ها از تهدیدها است، چگونه تهدیدها را اولویت بندی کنیم و انرژی و امکاناتمان را به آن ها تخصیص دهیم؟ در علم اقتصاد موضوعی داریم به نام خطای ترکیب، یعنی نباید ارزش های سطح خرد را به سطح کلان ببریم. ما در مقام فردیت مسئول حفظ ارزش های خرد خود هستیم و حکومت مسئول حفظ ارزش های کلان است. در نتیجه، حکومت باید ابر بحران ها را مدیریت کند. ما باید دست به گزینش گری در بین بحران ها بزنیم. فرد باید از تهدیدهای خرد و حکومت باید از تهدیدهای کلان شروع کند. در ایران، خطای حکومت آن است وارد بحران های فردی و خرد شده است. ما مردم هم بخش زیادی از انرژی مان را در جایی صرف می کنیم که قدرت تغییر نداریم.

در ادامه محمد درویش، فعال محیط زیست، بیان داشت: ما سال ها است که درگیر تهدیدهای مطرح شده در این کتاب هستیم. نویسنده در آخر کتاب، واقعیت های خوبی را اشاره می کند. ما باید بستری را فراهم کنیم که خلاقیت ها ادامه پیدا کند. محیط زیست بستر توسعه است نه یک محور توسعه.