به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "رونمایی از کتاب تاریخ در پرتو انسان شناسی پزشکی قانونی" به همت گروه تاریخ و باستان شناسی خانه اندیشمندان علوم انسانی و با همکاری موسسه و انتشارات ندای تاریخ، روز چهارشنبه ۱۲ دی ۱۴۰۳ در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. مجتبی باقرشاهی دبیری این نشست را برعهده داشت. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

حامد وحدتی نسب، از انسان شناسان ابراز داشت: این کتاب یک کار خیلی عالی است و جای همچین کتاب هایی در مطالعات باستان شناسی ما خالی است. باستان شناسی زیرمجموعه ای از انسان شناسی است. انسان شناسی به شاخه های زیادی تقسیم می شود. انسان شناسی زیستی آن طور که باید و شاید در ایران شکل نگرفت. وقایع انسانی مهم ترین نکته در باستان شناسی است. یک سری پیشنهادات هم برای بهتر شدن این کتاب دارم از جمله این یک سری ریزه کاری هایی وجود دارد که باید ویراستار انجام دهد.

در ادامه کامیار عبدی، از باستان شناسان اظهار داشت: باستان شناسی و انسان شناسی زیستی رابطه عحیبی با با افراد درگذشته دارند. ما امیدمان به نسل بعد از خودمان است که در حوزه انسان شناسی زیستی همت مضاعفی به خرج دهند. کتاب ترجمه کردن جسارتی می خواهد و مترجم به خوبی از این جسارت برخوردار است. مترجم از استعداد خوبی برخوردار است و می تواند در زمینه باستان شناسی و ترجمه متون موفق باشد.

در ادامه علی قنبری، مترجم کتاب تاریخ در پرتو انسان شناسی پزشکی قانونی، بیان داشت: از نشر ندای تاریخ برای چاپ این کتاب و خانه اندیشمندان علوم انسانی برای برپایی این نشست تشکر می کنم. باید اشاره کنم که انسان شناسی قانونی، پزشکی قانونی و علوم جنایی نیست. انسان شناسی قانونی، استفاده از روش ها و فنون انسان شناسی زیستی برای کمک به حل مسائل جنایی است. از نقش ها و وظایف انسان شناس قانونی می توان به تجزیه و تحلیل جراحت ها، ردیابی روابط خویشاوندی، بازسازی چهره و انتصاب هویت را نام برد. شکل گیری این رشته را به ۱۸۴۹ نسبت می دهند. انسان شناسی قانونی در ایران به آن کم توجهی شده است. کتاب پیش رو، مطالعات موردی و داستان وار است. در پیوست کتاب هم به اخلاق در کار با بقایای انسانی اشاره می شود.