به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "کابرد هوش مصنوعی در علوم جغرافیایی" به همت گروه جغرافیای خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز شنبه ۱۵ دی ۱۴۰۳ در سالن خیام خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. زهرا حصارکی زاد دبیری این نشست را برعهده داشت. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

پرویز ضیائیان، عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی، بیان داشت: ابتدا تعریفی از هوش مصنوعی ارائه می دهم. هوش مصنوعی، طرح ریزی و توسعه سامانه های کامپیوتری است که قابلیت انجام دادن اموری را دارند که معمولا انجام آنها نیازمند هوش انسانی است. ما با دنیای داده، اطلاعات، تصمیم گیری و دانش روبرو هستیم. ۸۰ درصد داده ها مکان محورند.

وی افزود: اطلاعات، نتیجه یا نتایج به دست آمده از تجزیه روی داده ها است. مجموعه داده های جمع آوری شده به سه قسمت داده های یادگیری، داده های ارزیابی و داده های آزمون تقسیم می شوند. الگوریتم های مبتنی بر یادگیری خود به سه نوع یادگیری با نظارت، یادگیری بدون نظارت و یادگیری تقویتی تقسیم می شود که مورد آخر، بیشتر در ماشین های خودران کاربرد دارد. از جمله الگوریتم های یادگیری ماشین هم، می توان به رگرسیون خطی و لاجستیک، شبکه های عصبی و یادگیری عمیق اشاره کرد.

او ادامه داد: چند سالی می شود که هوش مصنوعی با جغرافیا نیز تلفیق پیدا کرده است و هوش مصنوعی در دانش جغرافیا نیز کاربردهای متنوعی پیدا کرده است از جمله می توان به حوزه های تغییر اقلیم، آنومالی ها، بررسی گذشته آب و هوا، بررسی مواد تشکیل دهنده جو و...اشاره کرد.