نشست "مدیریت مدرسه در ایران؛ چالش در اجرا و آموزش" برگزار شد

نشست "مدیریت مدرسه در ایران؛ چالش در اجرا و آموزش" روز شنبه ۲۹ دی در سالن خیام خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "مدیریت مدرسه در ایران؛ چالش در اجرا و آموزش" به همت گروه علوم تربیتی خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز شنبه ۲۹ دی ۱۴۰۳ در سالن خیام خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. فرانک جوینده رزق دبیری این نشست را برعهده داشت. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

در ابتدا نرگس ملک زاده، معلم و فعال صنفی، اظهار داشت: من ۱۵ سال مدیر مدرسه بودم که هفت سال آن مربوط به هنرستان و هشت سال مربوط به متوسطه اول بود. با تغییر نظام آموزشی، مدیران به جای اینکه رهبر آموزشی باشند، نقشان به سوی مدیریت کردن کاستی های آموزش و پرورش رفته است. مدیر اهرم اجرایی سیاست گذاران آموزشی شده است. در بحث چالش ها؛ نیاز بود که مدیران نیز مثل معلمان، آموزش های بدو خدمت را بگذرانند. ما نظام آموزشی متمرکزی داریم و درگیر کاغذ بازی ها و بخشنامه ها می شویم که خلاقیت را از مدیر می گیرد. کمبود نیروی انسانی و مقاومت همکاران در مقابل تغییر، از دیگر چالش ها است.

در ادامه، آنیتا همایون فر، از مدیران مدارس، ابراز داشت: من مدیر متوسطه دوم در مدرسه سمپاد هستم. در ایران ما با اسم ها بازی می کنیم و چالش عمده ما این است که یک نگاه حرفه ای و تخصصی نداریم. یکی از بحث ها، بحث بخشنامه های موازی و تعدد پاسخگویی به بخشنامه ها است. عدم انعطاف پذیری در برنامه های درسی مدارس، بوروکراسی و کاغذ بازی، نگاه بالا به پایین و به روز نبودن آیین نامه های هدایت تحصیلی شغلی از دیگر چالش ها است.

در ادامه، غلامحسین برزگر، از مدیران مدارس، بیان داشت: من مدیر هنرستان هستم و قریب ۲۰ سال است که کار مدیریت می کنم. امروزه بحث مدیرت در هر مدرسه ای، واقعا مدیریت بحران است. الان کار مدیران پاسخگویی به بخشنامه ها شده است. از مسائلی که در هنرستان ها درگیر آن هستیم، بحث عدم شناخت هنرجویانی است که وارد رشته ای می شوند که فقط عنوان رشته ای را شنیده اند و شناختی از آن ندارند. تعدد رشته ها در شاخه فنی و حرفه ای بسیار بالا است و در بحث هدایت تحصیلی این موضوع باید دیده شود. جنس هنرستان ها با دبیرستان ها متفاوت است و ما مثلا دغدغه تامین تجهیزات و مواد مصرفی هنرجویانمان را داریم. مورد دیگر، بحث عدم تناسب نیروی انسانی با سرفصل های آموزشی و مهارتی است.

در ادامه، سید علی شاه طاهری، از مدیران مدارس، اظهار داشت: من مدیر یک مدرسه غیر انتفاعی هستم. ما در مدرسه روی اهداف آموزشی، تربیتی و رشد اجتماعی بچه ها کار می کنیم. از چهار منظر ذینفعان، فرایندهای داخلی مدرسه، رشد و یادگیری و مالی و امکانات، می توان به چالش ها پرداخت. مشکل اصلی در دانش آموزان، بی انگیزگی است. هم چنین فاصله بین اولیا و دانش آموزان زیاد شده است. مشکل اصلی ما بحث مدیرت سرمایه انسانی است. برای ایجاد انگیزه، بایستی معلمان و کادر مجموعه انگیزه بالایی داشته باشند که به دانش آموزان انتقال دهند.

در ادمه، نجمه مشروحی فرد، از مدیران مدارس، بیان داشت: ۲۷ سال در مقاطع مختلف بوده ام و در حال حاضر، مدیر مدرسه متوسطه اول هستم. اختیارات مسئولیت می آورد و مسئولیت هم پاسخگویی، اما آیا ما مدیران مدارس میزان پاسخگویی و اختیاراتمان متناسب است؟ بزرگ ترین چالش یک مدیر، نیروی انسانی است. الان به خاطر عدم نیروی انسانی، پست ها دارند حذف می شوند. مشاوران ناکارآمد و کمبود خدمتگزار هم از دیگر چالش ها است. از چالش های دیگر، می توان به عدم نظارت لازم از طرف مسئولین و سیستم ارزشیابی نادرست اشاره کرد.

در ادامه، مرتضی مجدفر، سردبیر مجله شوق تغییر، اظهار داشت: ۴۴ سال است که کار آموزشی می کنم. دانش نظری به زبان فارسی درباره مدیریت آموزشی و رشته های وابسته به قدر مکفی موجود است ولی وقتی با مدیران مدارس صحبت می کنیم، نسبت به این منابع کم اطلاع هستند. آموزش و پرورش ما به دلیل متمرکز بودنش به اتفاقات و رویدادهایی که در حال رخ دادن است، اغلب بی توجه است. بین آموزش و پرورش و دانشگاه ها همفکری ها در پیشبرد دانش مدیریتف ارتباط معناداری وجود ندارد. آموزش و پرورش در بخش دولتی به اتفاقات خوبی که در مدارس غیر دولتی رخ می دهد، بی توجه است. اصلی ترین وظیفه مدیران مدارس، توسعه راهبردهای یادگیری و کنترل یادگیری است.

اخبار

اخبار صفحه نخست

تاریخ نگارش: ۱۴۰۳/۱۰/۲۹

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت و محتوای آن متعلق به خانه اندیشمندان علوم انسانی است.