به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "روز ملی آوا نوا؛ گرامیداشت صفی الدین ارموی" به همت موسسه هزار آوای تاریخ و با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی و موسسه هزار صدا، روز شنبه ۶ بهمن ۱۴۰۳ در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

در ابتدا، یسنا خوشفکر، دبیر این همایش، اظهار داشت: سال ها بود که خنیاگران ایران به دنبال این بودند که روزی را در گاهشمار به ثبت برسانند که در نهایت این روز به نام روز ملی آوا نوا ثبت شد. ایران یک سرزمین صاحب تمدن است و در ارتباط با هنر خنیا قدمت فراوانی دارد. نام این هنر در متون پهلوی آمده است. واژه موسیقی اولین بار در زمان نهضت ترجمه در دوران هارون الرشید وارد شد. در اواخر دوره خلافت عباسیان صفی الدین ارموی ظهور می کند که در کتاب هایش نامی از موسیقی نیاورده است و از لحن و آوا استفاده کرده است.

در ادامه، میر جلال الدین کزازی، استاد زبان و ادبیات فارسی، ابراز داشت: چرا جهان آفرینش خنیای جهان آفرین است؟ زیرا باور ما ایرانیان این است که جهان با همه پهناوری، از سامانی سنجیده و پولادین برخوردار است. می دانید که در آیین باستانی ایران، سخن از شش فرشته بزرگ می رود. این شش فرشته به راستی شش ویژگی بنیادین اهورامزدایند. به فرشته ای که اردیبهشت نامیده می شود، می پردازم. اردیبهشت از واژه های اوستایی برآمده است.

وی افزود: هنر سامان مند است. هنر جستجوی سامان، پیوند، همگرایی و همبستگی در میان پاره های پراکنده پریشان است. خنیاگر آواهای پراکنده را در پیکره ای به سامان می آورد. توانمندترین خنیاگر، آفریدگار است. موسیقی واژه ای از زبان یونانی است. ما واژه زیبا و دلپذیر خنیا را داریم. خنیا هنری فراسویی و آسمانی است. این باور ما ایرانیان بوده است. ایرانیان جایگاه خنیا را آسمان می دانند. خنیا با فرزانگان و اندیشه ورزان پیوند دارد زیرا اندیشه هم آسمانی است. خنیا کارآمدترین، درون کاو ترین و شورانگیزترین هنری است که آدمی تاکنون شناخته است.

در ادامه، محمد ایل دار ژاله، سازنده ساز، بیان داشت: خنیاگری ابزار لازم دارد. ابزارش از ساده ترین چیزها شروع می شود. ما ۲۵۰۰ سال سابقه داریم، حیف است تلاش نکنیم و کمبودهایمان را جبران نکنیم. من امروز هزار و پانصد و سی و پنجمین ساز خود را طراحی کردم که بسیار ساز خوش صدا و خوش شکلی درآمد. این تعداد، حاصل کار من از سال ۵۷ تا به امروز است. هر کس بخواهد آموزش ببیند، من به رایگان آموزش خواهم داد.