مراسم "نکوداشت اساتید پیشکسوت زبان و ادبیات فرانسه" برگزار شد
مراسم "نکوداشت اساتید پیشکسوت زبان و ادبیات فرانسه" روز چهارشنبه ۱۷ بهمن در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، مراسم "نکوداشت اساتید پیشکسوت زبان و ادبیات فرانسه" به همت انجمن ایرانی زبان و ادبیات فرانسه و خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۳ در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. خلاصه ای از گزارش این مزاسم در ادامه می آید.
در ابتدا نسرین خطاط استاد پیشکسوت دانشگاه شهید بهشتی، ابراز داشت: خرسندم که امشب خودم را در جمع شما می بینم. من سال ها به حرفه خود عشق ورزیده ام و این نکوداشت برای من پاداش مضاعف است. من خودم بعد از بازنشستگی بیشتر فعال شدم و به فعالیت هایم ادامه دادم. نگذاریم ذهنمان غبارزده شود. من خیلی از مصاحبت با جوانان لذت می برم.
در ادامه، حسن فروغی استاد پیشکسوت دانشگاه شهید چمران اهواز، ضمن تشکر از انجمن زبان و ادبیات فرانسه جهت برپایی این مراسم، به نقش هوش مصنوعی در دنیای امروز پرداخت و ابراز داشت که هوش مصنوعی توان تولید خلاقیت های احساسی برگرفته از دل انسان را نخواهد داشت. هم چنین در ادامه او به رسالت و جایگاه علوم انسانی پرداخت.
در ادامه، مریم صعودی پور استاد پیشکسوت دانشگاه آزاد، ضمن ابراز خوشحالی برای حضور در این جمع، به احساس خوب آموزش دادن پرداخت و ابراز داشت: دانشجوهای ما مثل بچه های خودمان بوده اند و خوشحالم که دانشجوهای خوبی را تحویل جامعه دادیم. باید اضافه کنم که زبان فرانسه، زبان عشق است.
در ادامه، سید فضل الله قدسی استاد زبان و ادبیات فرانسه، اظهار داشت: خوشحالم که در این جمع هستم. این جلسه می تواند راهنمایی برای نسل جدیدتر باشد که بتوانند این زبان را ادامه بدهند و جا بندازند. تلاش اساتید باعث شده است که زبان فرانسه در ایران رونق بگیرد.
در ادامه، فاطمه میرزا ابراهیم تهرانی استاد پیشکسوت دانشگاه علامه، اظهار داشت: این ۳۵ سالی که کار کردم، بسیار سریع گذشت. انگار دیروز بود که برای اولین بار در دانشگاه شروع به تدریس کردم. خدا را شاکرم که من را در مسیر آموزش و تعلیم و تربیت قرار داد. باید گفت وقتی استادی بازنشسته می شود، تاثیرش از بین نمی رود و اثرات او ادامه دار است.
در ادامه، ماندانا صدرزاده استاد پیشکسوت دانشگاه تهران، ضمن تشکر از انجمن زبان و ادبیات فرانسه و خانه اندیشمندان علوم انسانی برای برپایی این مراسم، به راهی که در این سال ها پیموده بود، پرداخت و اضافه کرد: من بخت آن را داشته ام در محضر کسانی باشم که به معلمی عشق می ورزیدند و خودم نیز از کودکی به معلمی علاقه داشتم. من مدیون اساتید خودم هستم.
در ادامه، پریوش صفا استاد پیشکسوت دانشگاه تربیت مدرس، ضمن تشکر از برگزارکنندگان این مراسم، ابراز داشت: یکی از لطف های بزرگ خداوند به من این است که در مسیر آموزش قرار گرفتم. همیشه احساس کرده ام که دانشجویانم بچه هایم هستند. معلم بودن بهترین شغل دنیا است.
در ادامه، بهمن نامور مطلق استاد دانشگاه شهید بهشتی، بیان داشت: ما در حال تجلیل از دانش هستیم و جای این اساتید به این زودی در دانشگاه پر نمی شود. ما نگران دانشگاه بعد از این اساتید هستیم. دانشگاه یک امر قدسی است و بادی سیطره بر همه امور داشته باشد و نباید امنیت و سیاست بر آن سیطره داشته باشد. ما باید از دانشگاه صیانت کنیم.
هم چنین در این مراسم، سهراب فتوحی، محمد زیار، مبینا قنبریان، آنت آبکه، فاطمه عظیمی فرد، سمانه اخوت، محمودرضا گشمردی، سهراب احمدی و ناهید شاهوردیانی هر کدام به بیان خاطراتی از اساتید پیشکسوت مورد تجلیل پرداختند.