از سلسله نشست های صبح امید، نشست "مراقبت از رابطه عاشقانه" برگزار شد
از سلسله نشست های صبح امید، نشست "مراقبت از رابطه عاشقانه" روز دوشنبه ۶ اسفند در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، از سلسله نشست های صبح امید، نشست "مراقبت از رابطه عاشقانه" به همت موسسه سپهر مهر و با همکاری گروه زبان و ادبیات فارسی خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز دوشنبه ۶ اسفند ۱۴۰۳ در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. مهرداد رحمانی مدیریت علمی نشست را برعهده داشت. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.
ایرج شهبازی استاد زبان و ادبیات فارسی، اظهار داشت: در جلسه امروز در مورد راهکارهایی برای استوار شدن پیوند عاشقانه صحبت می کنیم. عاشق شدن قدم اول در راه عشق است اما به هیچ وجه کافی نیست. اگر می خواهیم رابطه ای طولانی مدت داشته باشیم، باید یک سری توانایی ها را در خودمان بپرورانیم. ما باید یاد بگیریم که چطور از رابطه هایمان مراقبت کنیم. جان آرمسترانگ می گوید که عشق نوعی دستاورد است یعنی عشق چیزی است که ما خودمان آن را می آفرینیم نه چیزی که تنها اگر بخت یار ما باشد آن را پیدا می کنیم.
وی افزود: اولین راهکار، انجام دادن مشق عشق است. باید عشق را در خودمان پرورش دهیم.فضیلت هایی مانند بخشندگی و بزرگواری را به مرور زمان در خودمان بپروریم. مولانا از تعلیم عشق صحبت می کند. اگر عشق با فضیلت هایی همراه نباشد، به قهقهرا می رود. دومین راهکار، گفتگوی همدلانه یا ارتباط موثر است. باید سکوت و قهر کردن را کنار گذاشت چون باعث ابهام می شوند. این شفافیت است که رابطه را نجات می هد. راهکار سوم، احترام گذاشتن است. احترام یکی از مهم ترین پاسداران رابطه عاشقانه است. نیاز آدم ها به احترام، بیشتر از نیاز آن ها به عشق است. راهکار چهارم، انتقاد و واقع بینی است. در جاهایی باید قاطعانه و محکم از معشوق انتقاد کنیم تا او بتواند خودش را اصلاح کند. انتقاد مشفقانه درخت دوستی را هرس می کند. راهکار پنجم، اختصا دادن زمان کیفی است. وقت کیفی یعنی وقتی که ما با تمام وجود به طرف مقابل مان توجه کنیم. راهکار ششم، مسئله حل تعارض است. در هر رابطه ای احتمال به وجود آمدن تعارضاتی وجود دارد اما مسئله مهم، مدیرت تعارض است که باید برای حل و مدیریت آن با هم گفتگو کرد.
شهبازی ادامه داد: راهکار هفتم، توجه به نیازهای فردی و ویژه ی طرف مقابل است. عشق یک هویت جدیدی به نام ما ایجاد می کند اما باعث نابودی فردیت ها نمی شود. راهکار هشتم، مدیریت غریزه نوع جویی است. راهکار نهم، بحث صداقت و دروغ است. صداقت پاسدار رابطه است. راهکار دهم، تعهد است. کسی که به دیگری تعهد ندارد، به خود هم تعهد ندارد. راهکار یازدهم، بیان صادقانه عیب ها و نقص های خودمان است و راهکار دوازدهم، حساب و کتاب نکردن و چرتکه ننداختن در رابطه است. نباید اجازه داد رابطه به تجارت تبدیل شود. نباید برای محبت های مان چرتکه بیندازیم. در نهایت، راهکار سیزدهم، نیاز و فروتنی است. غرور و تکبر قاتلان درجه اول رابطه عاشقانه هستند.