به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "رونمایی و نقد و بررسی کتاب ستاره باران" به همت انتشارات دوستان و با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز سه شنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۳ در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. نصرالله حدادی دبیری این نشست را برعهده داشت. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

در ابتدا، مصطفی ملکیان از فیلسوفان، اظهار داشت: کتاب رمان ستاره باران را نباید یک رمان عاشقانه دانست. این رمانی درباره مشکلات عشق است. در این رمان زن قهرمان داستان با استفاده از نیروی تخیل خود در ادبیات عاشقانه ایرانیان سیر می کند. او در ادبیات فارسی و در نظم و شعر عاشقانه سیر می کند و در آن ها فقط قهرمانان زن محل گفتگو قرار می گیرند که عبارتند از: زهره، رابعه، لیلی، شیرین، ویس، زلیخا، سودابه، منیژه، رودابه و دختر ترسا. این زنان هستند که در عالم خیال قهرمان داستان با هم درباره مشکلات عشق گفتگو می کنند. نویسنده کتاب ما را با ادبیات عاشقانه ایران آشنایی داده است.

وی افزود: در کتاب، داستان مشکلات عشق در جامعه ای که بین سنت و مدرنیته در نوسان است مطرح می شود. هم چنین سلسله مسائل دیرپای فلسفی مانند مسئله جبر و اختیار، مسئله مرگ و مسئله عاشق خود شدن مطرح می شود. اما سوالی که پیش می آید این است که چرا این دردها و رنج ها در رابطه عاشقانه زن و مرد پدید می آید؟ چند عامل و توصیه را باید مطرح کرد. ما باید از این پس دست برداریم از این اندیشه که گمان می کنیم مرکب از جسم و جان هستیم. اما این تصور نادرستی است. ما یک موجودیم و این موجود کل هویت ما را می سازد. زنان و مردان در انسانیت مشترک هستند. مسئله بعدی، مسئله به جد گرفتن تساوی حقوق زن و مرد است. ویژگی که علم و اراده ها تاثیری در آن نداشته است، نباید برای دارندگان آن وِزگی امتیاز یا محدودیت بیاورد. در مرحله بعد، زنانه نگری باید اجازه جلوه پیدا کند، تا الان تصاویری که از جهان به دست آمده، تصاویر مردانه بوده است.

او ادامه داد: مورد بعدی، در مورد معانی و مفاهیم عشق است. ما از لفظ عشق برای پدیده های مختلفی استفاده می کنیم که بعضا خیلی با هم متفاوتند و دارای ساختار و کارکرد متفاوت هستند. مسئله بعدی، نیاز ما به گفتگوی عقلانی بین زن و مرد است. گفتگوی عقلانی باید بر اساس استدلال و اخلاقی باشد. باید آدمها احساس کنند دیده و شنیده می شوند. در نهایت هم، نهاد خانواده باید اصلاح شود. امروزه نهاد خانواده معیوب است.

در ادامه، اعظم نادری، نویسنده کتاب ستاره باران، ابراز داشت: آن چه که در این کتاب آمده است، از دریچه نگاه من به عنوان یک زن بوده است. باید خودم را به عنوان یک زن می نگریستم تا بتوانم بنویسم. در این کتاب از منابع بی نظیر ادبیات عاشقانه خودمان استفاده کردم. زنان در گذشته بسیار درگیر شرایط بیولوژیک بوده اند، اما دنیای امروز متفاوت شده است و از این جا به بعد زنان فکرشان بیدار شد که با این انرژی مازاد می توان خود را شناخت اما مردان همچنان مقاومت می کنند که زن امروز را بشناسند، اگر بشناسند متوجه می شوند که به نفع خودشان هم خواهد بود. اگر زن و مرد به هم کمک کنند خیلی شرایط فرق می کند ما اسیر ترس هستیم و این ترس ها بر ما غلبه می کند و نمی گذارد خودمان را بشناسیم. باید کمتر بترسیم و جسورانه تر حرکت کنیم.