به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "دیدار نوروزی اهالی علوم اجتماعی" به همت گروه علوم اجتماعی خانه اندیشمندان علوم انسانی و با همکاری انجمن جامعه شناسی ایران، انجمن جمعیت شناسی ایران، انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات و انجمن انسان شناسی ایران، روز چهارشنبه ۲۰ فروردین ۱۴۰۴ در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. مهدی اصل زعیم اجرای این مراسم را برعهده داشت. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

ابتدا، باقر ساروخانی استاد بازنشسته دانشگاه تهران، اظهار داشت: از برگزارکنندگان این برنامه تشکر می کنم که واقعا کار جالبی است. جامعه شناسی دانش اعتباری است. نیاز بزرگی است که یاد هم را داشته باشیم و علیه یکدیگر غیبت و بدگویی نکنیم. این ساختارها است که انسان ها را خوب یا بد می کند و جامعه شناسی دانش ساختارهای اجتماعی است. ما باید ساختارها را معاینه کنیم. باید این را مطرح کرد که چرا جامعه ما به جامعه شناسی بی اعتنا است؟ این جامعه شناسان هستند که ساختارها را تصحیح و نقد می کنند.

در ادامه، سعید معید فر رئیس انجمن جامعه شناسی ایران، ابراز داشت: از طرف انجمن جامعه شناسی ایران، از همه کسانی که دعوت ما را پذیرفتند، تشکر می کنم. ما متاسفانه سال ها است که مسیری را طی کرده ایم که امیدهایمان به ناامیدی کشیده شده است اما ما همچنان هستیم و ادامه می دهیم. مشکلاتی که امروز ما با آن درگیر هستیم، بخشی از آن مربوط به ساختار است اما این ساختار را چه کسی باید درست کند؟ من مشکل اصلی را نخبگان می دانم که بایستی بتوانند برای تحول این ساختار، مداخله کنند. در کنار مسئله ساختار، بادی به انسجام نخبگانی هم برسیم. ساختار خود به خود تغییر نمی کند. از سوی دیگر، مردم هم اعتمادشان را به نخبگان از دست داده اند.

در ادامه، فردین علیخواه استاد جامعه شناسی دانشگاه گیلان، بیان داشت: سلام همکارانم در گروه جامعه شناسی دانشگاه گیلان را خدمت شما ابلاغ می کنم. سال گذشته، شرایط سختی برای انجمن جامعه شناسی ایجاد شد، امیدواریم امسال شرایط خوبی برای این انجمن پیش بیاید. من وقتی اخبار مربوط به مردم را می بینم، امیدوار می شوم اما وقتی صحبت های مقامات را می شنوم، نا امید می شوم، اما در کل برای جامعه آرزوهای خوب دارم.

در ادامه، رشاد پویا دانشجوی ارشد جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی، اظهار داشت: ولایت بلخ زادگاه نوروز در افغانستان بوده است.بلخ زادگاه هزاران دانشمند، شاعر و فیلسوف بوده است. در بلخ در شب های نوروز شاعران بلخی شب شعر برگزار می کنند. هم چنین کتاب هایی که در مورد نوروز نوشته شده است، رونمایی می شود. ما نوروز را به نیکی پاس می داریم چون جشن نیاکان ما است.

در ادمه، محمد زاهدی اصل، استاد پیشکسوت دانشگاه علامه طباطبایی، ابراز داشت: سال جدید را خدمت همکاران فرهیخته و بزرگان علوم اجتماعی تبریک عرض می کنم. امیدوارم این نشست ها ادامه داته باشد. کشورهای اطراف ما از خواب و غفلت ما استفاده کردند و مناسبات ما را دارند به نام خود ثبت می کنند و بعضی را هم ثبت کرده اند. می روند نوروز باستانی را به نام خود ثبت می کنند و نخبگان کشور سکوت می کنند.

وی افزود: ما خوشحالیم که این خانه اندیشمندان علوم انسانی هنوز پابرجاست. شهرداری باید از چنین فضاهایی حمایت کند. در این شرایط سخت کشور، اصحاب علوم اجتماعی وظیفه سنگینی برعهده دارند. اگر اندیشمندان حوزه علوم انسانی تفاهم و همدلی داشته باشند، در کشورمان اتفاقات خوبی می تواند بیفتد.

در ادامه، سمیه توحیدلو از جامعه شناسان، بیان داشت: امید که سال جدید سال خوبی برای همه مردم ایران باشد. شرایط فعلی جامعه ما بسیار با سختی همراه است. درگیر مسائلی هستیم که بعضا امکان تغییر در دسترس ما نیست. از راه های در دسترس که راهگشا باشد، همین نشست ها و گعده ها است. ما نیازمند نهادهایی هستیم که این ها کنش داشته باشند و فعالیت هایی در مورد بهبود اوضاع داشته باشند. جامعه ما نیازمند نهادهای متکثر و بی شمار است.

در ادامه، پوریا گل محمدی از اعضای انجمن جامعه شناسی، ابراز داشت: در شأن انجمن جامعه شناسی نبود که آن اتفاقات سال پیش رخ بدهد. ما نیاز به یک استقلال مکانی داریم. سوالی که مطرح است، این است که چرا علوم اجتماعی و جامعه شناسی خانه ندارند؟ از همه استادان حوزه علوم اجتماعی درخواست دارم که به ما در انجمن جامعه شناسی یاری رسانند که خودمان صاحب یک خانه شویم و این کار شدنی است.

در ادامه، علی ربیعی دستیار اجتماعی رئیس جمهور، بیان داشت: همیشه این سوالات برایم مطرح بوده است که نسبت ما با جامعه چیست؟ ما کجای کار با جامعه می خواهیم بایستیم؟ برخی دوستان کار ترویج علم را انجام می دهند و دانش را در این حوزه غنی تر می کنند.تعدادی دیگر، بالاتر از نظریه پردازی می خواهند کار کنند، می خواهند مسئله سازی درست انجام دهند. دسته ای دیگر از دوستان، شالوده شکنی می کنند ولی در همین شالوده شکنی می مانند. اما جامعه شناسی چطور حال خودش و جامعه را خوب کند؟ چطور جامعه شناسی را به یک جامعه شناسی راهگشا تبدیل کنیم؟ چطور معطوف به یک عقلانیتی فشار علمی برای حل مسائل بیاوریم؟ باید با هم افزایی مسیرهایی را پیدا کنیم که تاثیر زیادی هم برای بهبود حال مردم داشته باشد.

در ادامه، نعمت الله فاضلی استاد بازنشسسته پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ابراز داشت: بحث با هم بودن بخصوص در این سال پیش رو بسیار مهم است. نوروز فناوری فرهنگی بزرگی است برای با هم بودن نوروزی ها. اصحاب علوم اجتماعی ایران در باب نوروز بیشتر می تواند کمک کند و می تواند نوروز آگاهی ایجاد کند. نوروز می تواند یک مفهوم اجتماعی هم توضیح داده شود و می تواند برای خانواده علوم اجتماعی ایران انسجام ایجاد کند. اگر بتوانیم مفاهیمی مثل نوروز را در بستر جدیدی باز تعریف کنیم، خود ما هم یک نفس تازه ای می گیریم. جامعه تحصیلکرده ایران از هر کسی که بتواند نوروز آگاهی ایجاد کند، استقبال می کند.