به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "اجرای زنده پادکست بین سطرهای حقوق؛ ناگفته های پرونده خون های آلوده" به همت گروه حقوق خانه اندیشمندان علوم انسانی و با همراهی انجمن حقوق شناسی، روز یکشنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۴ در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. سعید حقانی میزبان برنامه و علی صابری عضو کانون وکلای دادگستری مرکز و وکیل پرونده خون های آلوده، مهمان برنامه بودند. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

علی صابری اظهار داشت: این پرونده کاری بود که می توانست حقوق ایران را یک قدم به جلو ببرد. این پرونده مثل بچه من می ماند هر چند که حاشیه هایی برای من داشت. مثلا زمان دریافت حق والوکاله و مطرح شدن آن در جامعه، کانون وکلا بلافاصله از من درخواست کرد که وامم را تسویه کنم. وقتی به گذشته فکر می کنم، به نظرم بخش عمده ای به خاطر تقدیر بود که من وکیل این پرونده شدم.

وی افزود: حتی از من به اتهام تشویش اذهان عمومی در دادسرای کانون شکایت شد. هم چنین تمرکز زیادی روی مسئله حق الوکاله شد. من در این پرونده بحث جبران خسارت را از بحث کیفری جدا کردم. من سعی کردم که این پرونده سیاسی نشود. در بحث ورود من به این پرونده، با توجه به اینکه من نفر دوم کنکور سراسری و به نوعی از آن بعد فعال اجتماعی بودم، کار کردن در این موارد را دوست داشتم. وقتی رای این پرونده صادر شد، من گفتم بخشی از دینم را به حقوق ایران ادا کردم. این کشور برای من هزینه کرده بود و من باید در ازای آن به مردم خدمت می کردم.

صابری ادامه داد: بار این پرونده در رای اول بسته شد. در این پرونده حتی گاهی شهروندان عادی هم به من کمک کردند. بهترین کاری که من کردم، این بود که به حس موجود در بین مردم در رابطه با عدالت، لباس حقوقی پوشاندم. اتحاد و جریان افکار عمومی باعث پیروز شدن در این پرونده شد. لازم به ذکر است اگر این دعوا جمعی پیش نمی رفت، هرگز به نتیجه نمی رسید. در کل، دعوای تکی و فردی سخت به نتیجه می رسد. این نوع پرونده ها وقتی شکل می گیرد و به نتیجه می رسد که یک نهاد حامی مستقل پشتیبان آن باشد.