به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، آیین یادبود "شهرام آزادیان" استاد فقید زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران، به همت انجمن سرو سایه فکن و با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز دوشنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۲ در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

علی رواقی: در کتابشناسی به مانند آزادیان کم پیدا خواهد شد

علی رواقی از استادان دانشگاه و از همکاران شهرام آزادیان، طی سخنان کوتاهی ابراز داشت: آشنایی بنده با مرحوم آزادیان به سال ۱۳۷۰ باز می گردد و از آن زمان عشق و محبت زیادی بین ما شکل گرفت.

وی افزود: مرحوم آزادیان، مرد بسیار نازنین و فاضلی بود و آن قدر علاقه و پیوند زیادی به کتاب داشت که در کتابشناسی به مانند او، کم پیدا خواهد شد.

محمدرضا ترکی: آزادیان، هراس آفرین و پرونده ساز نبود

محمدرضا ترکی از همکاران مرحوم آزادیان، بیان داشت: گوهری مثل شهرام آزادیان را گوهرشناسی به مانند علی رواقی می شناسد که به خوبی او را وصف کرد.

وی افزود: مرحوم آزادیان اهل مرید و مراد نبود و اگرچه استاد سخت گیری بود اما دانشجویانش بسیار او را دوست می داشتند و همچنین از صفات او می توان به فضل، سخت کوشی و تعهد اشاره کرد.

این استاد دانشگاه ادامه داد: مرحوم آزادیان از کسانی بود که به رشته مورد تدریسش برای دانشجویان ایجاد علاقه می کرد و هرگز کسی را مجبور نکرد که در سر کلاسش حاضر شود همان طور که هرگز به کسی اجبار نکرد که برای او مقاله بنویسد و در کلام پایانی باید گفت که او هراس آفرین و پرونده ساز نبود.

سید احمدرضا قائم مقامی: آزادیان، به مانند نامش، آزاده بود

سیداحمدرضا قائم مقامی عضو هیات علمی گروه زبان های باستانی دانشگاه تهران، در وصف مرحوم آزادیان اظهار داشت: علم دوستی، جدیت و صریح بودن او زبانزد بود و همیشه حرفش را صریح می زد که همین موجب بعضی دشمنی ها شده بود.

او ادامه داد: آزادیان، به ایران و به تبع آن به شاهنامه علاقه زیادی داشت و از نویسندگان نیز به کسروی و صادق هدایت علاقه مند بود.

وی افزود: آزادیان، کمال طلب بود ولی دست و دلش به نوشتن نمی رفت و حساسیت هایش باعث شد که سوادش صرفا در کلاس محدود شود.

قائم مقامی در پایان ابراز داشت: آزادیان، به مانند نامش، آزاده و همچنین معلمی دانا و توانا، کتاب خوانی قهار و کتاب شناسی درجه یک بود.

حمیدرضا توکلی: آزادیان، دایرة المعارف موسیقی بود

حمیدرضا توکلی از دوستان مرحوم آزادیان، بیان داشت: مرحوم آزادیان، به موسیقی کلاسیک غرب اعتقاد داشت و تاریخ و آثار این موسیقی را به خوبی می شناخت و به نوعی دایرة المعارف موسیقی بود.

وی ادامه داد: آزادیان، شوق مندانه در جستجوی اجراهایی بود که حکم تکیه داشتند.

وحید عیدگاه طرقبه ای: آزادیان، یک فرد اصیل و اصالت جو بود

وحید عیدگاه طرقبه ای از استادان دانشگاه تهران، ابراز داشت: مرحوم آزادیان، فردی اصیل و اصالت جو بود.

وی ادامه داد: آزادیان، فردوسی، انوری و سوزنی را بسیار دوست داشت و به بیت های قدیمی ارادت داشت و همچنین دارای یک سلیقه علمی متعادل و مبتنی بر سند بود و سخن و منبع دست دوم را نمی پسندید.

او افزود: آزادیان، منش دانشگاهی داشت و راست و بی تعارف بود به طوری که نمی خواست تصویر دیگری از خود ارائه بدهد و تلاشی برای محبوبیت نداشت و از این رو به کسی باج نمی داد.

طرقبه ای در پایان بیان داشت: مرحوم آزادیان، کسی را بت نمی کرد و دانشجویان خود را هم بت پرست بار نمی آورد.

مهدی علیایی مقدم: آزادیان، به دنبال حاشیه سازی و خودنمایی نبود

مهدی علیایی مقدم از همکاران مرحوم آزادیان، اظهار داشت: میراث اصلی آزادیان، پرورش دانشجو بود و برای او، آموزش محترم و مقدس بود به طوری که در هیچ حالتی حاضر نبود که کلاس درس را تعطیل کند.

وی ادامه داد: آزادیان، به دنبال حاشیه سازی و خودنمایی نبود و او محبوب دلها بود.

لیلی ورهرام: مرحوم آزادیان، به آثار کلاسیک تمایل داشت

لیلی ورهرام از استادان دانشگاه تهران، بیان داشت: مرحوم آزادیان گرچه زیاد ننوشت اما تاثیری که گذاشت از صدها نوشته بیشتر بود و او شور بسیاری برای دانستن داشت که همین از موانع ننوشتن او بود.

وی افزود: مرحوم آزادیان، تمرکز اصلی خود را برای شاگردانش در کلاس می گذاشت.

او ادامه داد: آزادیان، به آثار کلاسیک تمایل داشت و حتی به ادبیات کودکان نیز علاقه مند بود.

ورهرام در پایان اظهار داشت: مرحوم آزادیان، بسیار ذهن منظمی داشت و استدلال های ضعیف را نمی پذیرفت.

مهدی کدخدای طراحی: آزادیان، روحیه وسواس علمی و کمال طلبی داشت

مهدی کدخدای طراحی از استادان دانشگاه، بیان داشت: مرحوم آزادیان، حافظه شگفت انگیزی در شناخت منابع و مراجع تحقیق داشت.

وی ادامه داد: آزادیان، روحیه وسواس علمی و کمال طلبی داشت و همیشه در پی به دست آوردن منابع دست اول بود اما افسوس که آثارش منحصر به مقالاتش است.

مسعود راستی پور: آزادیان، خود را وقف آموختن کرد و از آن لذت می برد

مسعود راستی پور از شاگردان مرحوم آزدایان، ابراز داشت: کلاس آن مرحوم، از معدود کلاس هایی بود که می شد در آن صحبت کرد چون او توان شنیدن داشت و پذیرای انتقادات بود و سعه صدر زیادی داشت.

وی افزود: در کلاس مرحوم آزادیان لذت دانشجو بودن را می شد چشید و او خود را وقف آموختن کرد و از آن لذت می برد.