به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست صمیمی با "دکتر محمدعلی مهدوی راد" به همت گروه مطالعات قرآنی خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز سه شنبه ۷ مرداد ۱۴۰۴ در سالن خیام خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

در ابتدا، محسن قاسم پور رئیس دانشکده الهیات دانشگاه علامه طباطبایی، اظهار داشت: علاقه مندی من به استاد مهدوی راد از زمانی شروع شد که در دانشگاه تربیت مدرس درسی را در خدمت او بودم. الان که خودم همان درس را تدریس می کنم، مرهون نگرش استاد هستم. او تحلیل هایی می داد که برای من توشه ارزشمندی بود. تشویق های وی در کلاس انگیزه مضاغفی به ما می داد. استاد با کتاب زندگی می کند. او در مقام انتقال معلومات سخاوتمندی دارد. احترام وی به دانشجویان زبانزد است.

در ادامه، فروغ پارسا، رئیس انجمن مطالعات قرآنی، ابراز داشت: زیارت عالم باعث جلای قلب می شود. استاد فعالیت آکادمیکش را از سال ۱۳۶۹ آغاز کرد. ورود وی به دانشگاه تربیت مدرس به توصیه استاد حجتی بود که موسس رشته قرآن وحدیث بود. این دعوت در راستای مسئولیتی بود که به عنوان موسس رشته قرآن و حدیث داشت. من پایان نامه ام با استاد مهدوی راد بود. منش استادی و منش آموزگاری که نسبت به همه دانشجویان دارد زبانزد است. یکی از ویژگی های منحصر به فرد وی، عشق و علاقه اش به کتاب است. او گفتمان ضرورت با جهان اسلام در حوزه مطالعات قرآنی را مطرح کرد.

در ادامه، فهیمه فرهمندپور، استاد دانشگاه تهران، بیان داشت: نوع ارتباط من با استاد یک ویژگی متمایز دارد. من در حدود ۱۳ سالگی توفیق پیدا کردم که خدمت استاد برسم. استاد نقش بی نظیری در تربیت من داشته است. همه متوجه دست کریمانه و دست دهنده او شده اند اما آن چه او را ویژه کرده است، داشتن یک روح کریم است و این روح خودش را در جلوه های مختلف نشان می دهد. استاد دانشجو تربیت نکرده است، بلکه تلاش کرده استاد تربیت کند. او به رویش ها و شکوفایی آدمها باور دارد و نسبت به این شکوفایی احساس تعهد می کند. او در زندگی بیش از آسایش، از آرامش برخوردار بوده است. این آرامش او مرهون یک بانوی بی بدیل در کنار وی است.

در ادامه، شادی نفیسی، استاد دانشگاه تهران، اظهار داشت: سال ۷۰ در دانشگاه تربیت مدرس دانشجوی استاد مهدوی راد شدم. او برای من نقطه عطفی در زندگی علمی ام محسوب می شود. درک محضر استاد کلا نگاه من به رشته علوم قرآنی تغییر داد. همه کسانی که محضر او را درک کرده اند، همه بر این تاکید دارند که استاد شاگردپرور هستند و یک نقش تاثیرگذار و ماندگار در زندگی همه دانشجویانش داشته است. از ویژگی های دیگر استاد، تسلط علمی و تخصصی، قدرت انتقال مفاهیم، احترام به دانشجویان و توانایی برقراری ارتباط موثر با دانشجو است.

در ادامه، محمدهادی امین ناجی رئیس دانشگاه پیام نور، ابراز داشت: ۳۴ سال است که با استاد مهدوی راد محشور و مأنوس هستم. در این سال ها هیچ گاه در وی ملامت ندیدم و مدام سپاس الهی را در چهره این بزرگمرد دیده ام. ما امروزه نیازمند ساخت الگوها و معرفی الگوهای صادق، مطمئن، بی پیرایه و مردمی هستیم. استاد اهل کتاب است و بی کتاب معنا نمی دهد. من نهج البلاغه را وام دار استاد هستم. خانه وی خانه امن همه شاگردان بوده است.

در ادامه، محمدعلی مهدوی راد استاد برجسته علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران، اظهار داشت: روایت است که مومن به چیزهایی که لازم است باید بپردازد. من باید از دکتر حجتی شاکر باشم و رحمت بفرستم که دست من را گرفت و به دانشگاه برد. من گاهی اوقات به شاگردانی که الان استاد شده اند می گویم از وقتی که دانشجوی قرآن و حدیث شدید، چند بار قرآن و حدیث را برای عمل خوانده اید؟ این موارد برای عمل است. اگر علم نتواند سر من را پایین بیاورد، علم نیست بلکه جهل مطلق است. قرآن می گوید در جامعه ای که غیبت زیاد می شود، انسان ها شخصیت و هویتشان از بین می رود.

وی افزود: استادهای من همواره من را تحویل می گرفتند، به تبع من هم همیشه شاگردانم را تحویل گرفته ام. اگر کسی شما را بزرگ می دارد به حساب بزرگی خودش بگذارید و به حساب کس بودن خودتان نگذارید. به مدیران این مجموعه خانه اندیشمندان علوم انسانی توصیه می کنم که زمینه را فراهم کنند پیران دانشگاه بیایند و از تجربه های خود بگویند. ما همه انسانیم و اگر خیلی مهم شدیم و خیال نکردیم که مهم شدیم، آن موقع هنوز انسانیم.

در پایان، علی اصغر قاسمی، مدیرعامل خانه اندیشمندان علوم انسانی، ابراز داشت: استاد مهدوی راد در طی این سال ها همواره این مجموعه را مورد لطف قرار داده است و تشکر می کنم که این بار نیز دعوت ما را پذیرفت. او یک اندیشمند به توان دو محسوب می شود چرا که هم در حوزه و هم در دانشگاه استاد گرانقدری است. اینجا برای همه ما مکان بسیار مقدسی است چرا که اندیشمندان بزرگی در این مجموعه حضور پیدا کرده اند. جایگاه علم و دانش و فرهنگ نزد مردم کشور ما رفیع است اما از جایگاه واقعی خود دور است. خوشحالم که خداوند این توفیق را به من عطا کرده است که خدمتگزار اندیشمندان این کشور باشم.