به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، از سلسه نشست های تخصصی کاوش در چالش های اخلاق حرفه ای مشاوره و روان درمانی در ایران، نشست ششم و هفتم با عنوان های "پاسداشت مرزها در جامعه بی مرز و مرزستیز" و "بی مرزی آنلاین" به همت گروه روان شناسی خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز پنج شنبه ۸ آبان ۱۴۰۴ در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. سخنران این نشست، فرشید مرادیان دکترای تخصصی روان شناسی بود. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

مرادیان اظهار داشت: ابتدا نگاهی به مسیری که در نشست های گذشته تا امروز داشته ایم، داریم. در نشست اول، اهمیت اخلاق حرفه ای را مطرح کردیم. در این نشست به اخلاق در ذهن و ضمیر ایرانی پرداختیم. سپس جایگاه اخلاق حرفه ای را در میان شش نهاد هنجارگذار را در نشست دوم بررسی کردیم. در جلسه سوم، نگاه کردیم به این که هر گونه سیاستگذاری و و راهبردی که به صورت اخلاقی در یک حرفه انجام شود، نیازمند بررسی جایگاه آن حرفه است. بعد از مشخص شدن مختصات حرفه، افرادی که می خواهند به این حرفه بپردازند، چه ویژگی هایی باید داشته باشند؟ در نشست پنجم مطرح کردیم که چرا اصلا اخلاق حرفه ای در حرفه مشاوره و روان درمانی مطرح می شود؟ همچنین به نقش های چندگانه پرداختیم. در این جلسه می خواهیم مرز و مرزشکنی را مطرح کنیم. خصوصا در جامعه ما که موضوع مرز و حریم شخصی متزلزل است.

وی افزود: در پاسخ به این سوال که چرا جامعه ما این قدر مرزشکن است؟ می توان به دلایل روانی، نهادی و تاریخی اشاره کرد. کودک ایرانی از همان ابتدا به گونه ای عادت می کند که مرزها وضوح نداشته باشند و قابل رد شدن باشند. در زمینه نهادی هم، عموما در فضای نهادها رابطه محوری بر قاعده محوری پیشی می گیرد. از لحاظ تاریخی هم ما سابقه زیادی داریم که قانون برای ما یک امر بیرونی است نه یک امر درونی.

مرادیان ادامه داد: این سوال مطرح می شود که چرا مرزها در روان درمانی و مشاوره مهم هستند؟ فضای روان درمانی یک رابطه به غایت صمیمی است. باز شدن فضا استلزام این را دارد که یک سری نبایدها و خط قرمزها وجود داشته باشد. خود درمانگر هم نیاز به چارچوب و دیواره محافظتی دارد. خود مسئله مرز را می توانیم از ارزش های اخلاق حرفه ای استنباط کنیم. اولین مرزی که وجود دارد، مرز جسمی است. همه ما یک فاصله حیاتی داریم که در فرهنگ های مختلف متفاوت است. به طور کلی مرزشکنی ها را به دو دسته کلی تقسیم می کنند. بارزترین آن، مرزشکنی جنسی است. روابط درمانی یک روابط نمادین است و افراد تحت تاثیر هیجاناتی قرار می گیرند که متمایز از هیجانات زندگی روزمره است. گونه دیگر مرزشکنی ها، غیر جنسی است. مثلا گاهی روان درمانگرها وارد رابطه مالی با درمانجو می شوند.

وی اضافه کرد: دو مفهوم مهم در حوزه مرز روان درمانگری، رازداری و محرمانگی است. محرمانگی دایره بزرگ تری از رازداری دارد. درمانگر موظف است تمام اطلاعات درمانجو را به صورت محرمانه نگه دارد. وقتی در مورد مرزها صحبت می کنیم، هدفمان این نیست که فضای روان درمانی را به یک فضای جنگ تبدیل کنیم بلکه می خواهیم این فضا، فضای امنی باشد که چارچوب ها را مستحکم نگه دارد. همچنین در مورد فضای مجازی هم مهم است که نظام نامه های اخلاقی توجه خاصی به روان درمانی در فضای آنلاین داشته باشند.